-Cześć Babcia możemy chwilke porozmawiać na temat drugiej wojny światowej -Oczywiście co chcesz konkretnie wiedzieć ? -Jak się żyło w tamtych czasach ? Opowiedz babciu co pamiętasz ? -No więc miałam 10 lat gdy zaczeła się wojna. miałam rano iść do szkoły i tak sie cieszyłam, ale z rana obudzila mnie moja mama i musiałam szybko się spakować i uciekać wraz z moim pięciorgiem rodzeństwa. Było ciężko, ale razem daliśmy jakoś rade z mamą. Moj ojciec czyli twój pradziadek walczył o nas. o wolną polskie. do dziś nie zapomne jak powiedział ze wyjedza do warszawy bronić naszą ojczyzne z innymi polakami. i tak nie widziałam go przez 3 lata. pisaliśmy tylko listy jak się dało. bo kiedyś nie można tak sobie poprostu zadzwonić czy wysłać listu jak teraz. moj ojciec dobrze sobie radził razem z innymi patroiotami. i tak w 43 roku ujrzałam go poraz pierwszy od tamtego czasu. a w ten czas co chwile z mamą i rodzeństwem zmienialiśmy położenie. raz u mojej ciotki raz u wuja i tak non stop. ciężko było uciekać tak przez te lata. ale wiedziałam że kiedyś będe miala wnuczki i im to opowiem. jak jeszcze kiedyś do mnie przyjdziesz to opowiem ci chętnie coś jeszcze. -dziękuję babciu bardzo chętnie jeszcze porozmawiam z tobą gdyż jestem ciekawy histori polski. -ciesze sie wnuczku wymyśliłam na poczekaniu :) takie głupoty weź popraw z sensem i bd ok :P
