Szanowni Państwo! Drodzy Wychowawcy! Jakimi słowami mam dziękować za ....... lat (a) trudów i kłopotów, za wbijanie wiedzy do naszych - jakże często opornych umysłów? Jak przepraszać zawszystkie wybryki, złośliwości i zwykłą głupotę? Jak prosić byście nas źle nie wspominali? Znamy tylko trzy słowa proszę, przepraszam i dziękuję, ale mamy nadzieję, że kiedy one płyną prosto z serca, wystarczą za wszystkie inne. Dziękujemy Pani pedagog za wspieranie uczniów trudnych chwilach, za serce, życzliwość i zrozumienie. Dziękujemy caałemu personelowi szkoły: pani sekretarce, pielęgniarce szkolnej, pani woźnej, panią sprzątającym i paniom gotującym nam obiadu oraz panu konserwatorowi, wszystkim razem oraz każdemu z osobna za to, że dbali o nas, o czystość szkoły, o całość sprzętu, o nakarmieniu nas, o załatwienie spraw formalnych. Szczególne, wyjatkowe podziękowania kierujemy na ręcę pani Dyrektor, dzięki której szkoła sprawnie funkcjonuje dla naszego dobra. Jesteśmy w sytuacji podróżnego tuż przed odjazdem pociągu. Przeżywamy smutek pożegnania, ale i nadzieję, że świat, który na nas czeka, okaże się ciekawy i przyjazny. Ta nadzieje miesza się ze strachem; pęd ku przyszłości z żalem za stratą, wspaniałej szkoły. Jeszcze raz dziękujemy, jeszcze raz przepraszamy i jeszcze raz prosimy: pamiętajcie o nas. Będziemy tęsknić
