(Łk 1,5-14)Pewien kapłan imieniem Zachariasz, miał zonę a na imię było jej Elżbieta. Oboje byli prawi przed Bogiem, poniewaz nienagannie postępowali według wszystkich przykazań oraz prawnych wymagań Jahwe. Nie mieli jednak dziecka, gdyż Elżbieta była niepłodna, i oboje byli już w podeszłym wieku. Kiedy pełnił służbę jako kapłan, wykonując zadanie, które przypadało jego oddziałowi przed Bogiem, zgodnie z uroczystą praktyką urzędu kapłańskiego przyszła jego kolej, by ofiarował kadzidło po wejściu do sanktuarium Jahwe; a całe mnóstwo ludu modliło się na zewnątrz w godzinie ofiarowania kadzidła. I ukazał mu się anioł Jahwe, stojący po prawej stronie ołtarza kadzielnego. A Zachariasz zaniepokoił się na ten widok i ogarnęła go bojaźń. Jednakże anioł rzekł do niego: „Nie bój się, Zachariaszu, gdyż twe błaganie zostało łaskawie wysłuchane i twoja żona Elżbieta urodzi ci syna, a ty masz go nazwać imieniem Jan. I będziesz się radował oraz wielce weselił, i wielu się uraduje z jego narodzin. (Łk 1,5-14)Bardzo podoba mi się ten fragment ponieważ Zachariasz był prawym człowiekiem,modlił się do Boga i prosił o syna ,a że był bogobojnym mężem to Bóg go wysłuchał.Bóg błogosławi prawym ludziom ,czego doświadczył Zachariasz.Podoba mi się że miał silną wiarę w Boga,że całkowicie powierzył Bogu w modlitwach swe sprawy o potomstwo.Żle by było gdyby prosił np.o bogactwo.
