Biblia mówi ze mądrośc to trzezwa ocena rzeczywistości oparta na wiedzy i zrozumieniu, umiiejętność spozytkowania wiedzy i zrozumienia do rozwiązywania problemów, unikania lub odwracania zagrożeń, osiągania pewnych celów albo udzielania innym rad w takich sprawach. Mądrość jest odwrotnością głupoty i szaleństwa, którym często bywa przeciwstawiana. Jasny i zdrowy sąd, charakterystyczny dla mądrości, wymaga rozległej wiedzy i głębokiego zrozumienia. Ludzie mądrzy „gromadzą wiedzę” i z tego zasobu mogą potem czerpać. Wprawdzie „mądrość to rzecz pierwsza”, niemniej warto pamiętać o radzie: „Ze wszystkim, czego nabywasz, nabywaj zrozumienia” Zrozumienie (szerokie pojęcie często obejmujące również rozeznanie) nie tylko pogłębia mądrość, ale też rozwija inne jej ważne aspekty, takie jak roztropność i dalekowzroczność. Roztropność łączy się z rozwagą i może się wyrażać w ostrożności, opanowaniu, umiarze albo powściągliwości. „Mąż roztropny” buduje swój dom na masywie skalnym, bo dalekowzrocznie myśli o ewentualnej nawałnicy; człowiek głupi buduje na piasku, co kończy się katastrofą. Zrozumienie wspiera mądrośc takze na inne sposoby. Na przykład jeśli ktoś przestrzega jakiegoś przykazania Bożego z poczucia obowiązku, jest to niewątpliwie przejaw mądrości. Jeżeli jednak naprawdę zrozumie zasadność, słuszność i praktyczną wartość owego nakazu, to umocni się w postanowieniu stosowania się do niego. W Przysłów 21,11 napisano, że „gdy mądrego obdarza się wnikliwością, nabywa on wiedzy”. Człowiek mądry bardzo chętnie przyjmuje wszelkie informacje, dzięki którym może lepiej poznać warunki, okoliczności i przyczyny powstania określonego problemu. W ten sposób ‛nabywa wiedzy’, czyli pojmuje, jak postąpić w danej sprawie, jakie wyciągnąć wnioski i jak zaradzić zaistniałej sytuacji. Oczywiście jeszcze wazniejsze są dla ludzi Jego- Boga normy moralne, pozwalające zachowywać równowagę, podejmować rozsądne decyzje i prowadzić szczęśliwe życie. Powyższe argumenty wyraźnie dowodzą, że ‛początkiem mądrości jest bojaźń przed Bogiem’. „Któż by się ciebie nie bał, Królu narodów, bo tobie się to należy; gdyż pośród wszystkich mędrców narodów i we wszystkich ich królestwach nie ma absolutnie nikogo podobnego do ciebie”. „On mądry jest sercem i silny mocą. Któż może być wobec niego uparty, a nie ponieść szkody?” (Hi 9:4; Prz 14:16). Dysponując taką potęgą, Bóg potrafi swobodnie ingerować w sprawy ludzkie, kierować władcami lub ich usuwać i w ten sposób zadbać o to, żeby Jego prorocze objawienia zawsze się urzeczywistniały. Biblia opowiada o tym, jak potężni królowie i ich sprytni doradcy daremnie usiłowali dorównać Bogu swą mądrością i jak On pozwalał zatryumfować swym sługom, lojalnie obwieszczającym Jego orędzie. Ludzka mądrość nigdy nie jest absolutna, lecz jedynie względna. W ograniczonym stopniu można jej nabyć własnym wysiłkiem, ale i tak trzeba skorzystać z inteligencji wszczepionej człowiekowi przez Boga (który nawet zwierzęta obdarzył pewną miarą instynktownej mądrości; Hi 35:11; Prz 30:24-28). Ludzie uczą się z obserwacji dzieł Stwórcy-Boga i przez osobiste doświadczenia z nimi. Zdobywają w ten sposób mądrość różnego rodzaju i w różnym zakresie. Mądrością we wszystkich tych dziedzinach człowiek może się odznaczać nawet wtedy, gdy brakuje mu mądrości duchowej, którą Pismo Święte w szczególności zaleca. Duch Boży potrafi jednak pogłębić taką czy inną formę mądrości, jeśli może być przydatna do spełnienia zamierzeń Stwórcy. Mądrosć ludzka moze być wykorzystywana ku dobremu albo ku złemu. W tym drugim wypadku wyraznie się ujawnia, że jest tylko mądrością cielesną, a nie duchową, pochodzącą od Boga. Jehonadab „był mężem bardzo mądrym”, ale rada, jakiej udzielił Amnonowi, synowi Dawida, opierała się na przebiegłości, oszustwie i manipulowaniu ludźmi, totez przyniosła wątpliwy sukces oraz katastrofalne skutki. Uosobiona mądrość oświadcza: „Ja mam radę i praktyczną mądrość. Ja — zrozumienie; ja mam potęgę. Przysłowie doradza: „Kupuj prawdę, a nie sprzedawaj jej — [kupuj] mądrość i karność, i zrozumienie”
