Wrażenie własne po obejrzeniu obrazu "Krzyk" Edwarda Muncha

Obraz ,,Krzyk" Edwarda Muncha, namalowany w roku 1893, należy do cyklu ,,Fryz życia". Zdaniem autora jest to ,,poemat życia, miłości i śmierci". Na pierwszym planie zauważam postać o zdeformowanej głowie. Ze względu na to, że trudno ustalić czy to jest mężczyzna, kobieta, dziecko, czy może embrion ludzki, mogę stwierdzić, iż przedstawia on ogólne wyobrażenie człowieka. Jego twarz wyraża wielkie przerażenie, a usta są otwarte, jakby do krzyku. Głowa wydaje mi się duża w stosunku do szczupłego ciała, a otaczająca go przestrzeń wywołuje u mnie niepokój i lęk. Most, na którym stoi ten człowiek,  nie ma początku, ani końca, co może symbolizować całe ludzkie życie. To, co widzimy na obrazie jest tylko fragmentem z życia człowieka. Z tyłu znajdują się jeszcze dwie postacie, jakby cienie. Obok mostu zauważam w kolorach szarości, czerni, żółci wodę, która przechodzi w niebo o żółto-czerwonych barwach. Te kontrastujące kolory również budzą we mnie niepokój i przerażenie. Cały ten świat wydaje mi się posępny, niebezpieczny i złowrogi. Taki sposób przedstawiania treści jest typowy dla poetyki ekspresjonizmu. Celem  nie jest naśladowanie rzeczywistości, lecz wyrażanie emocji i indywidualnych doświadczeń. Edward Munch to twórca dzieł sztuki wyrażających przerażenia, lęki i obsesje ludzi.   Pozdrawiam.