Dnia 14 maja roku roku pańskiego 1483 pewnemu malarzowi przyszła na myśl cudowna dama. Lecz nie była to zwykła dama, była ona kobietą , która miała renesansową urodę i miała w dłonich Łasiczkę. Ten artysta zaczął malować potret w dość uroczym miejscu, a mianowicie w Mediolanie. Leonardo da Vinci był dość poważnym człowiekiem. Swoje dzieła zawsze wymyślał podczas snu. Dlatego dużo sypiał :). Zawsze obok swego łoża tzrymał kartkę i ołówek, aby po zakończeniu snu móc wylać swój sen na kartce papieru. Gdy zaczął malować obraz, wzorował się nie tylko na swoich snach, ale również pomagały mu w procesie tworzenia dworskie kobiety. Ich uroda miała być odzwierciedlona na obrazie Damy z gronostajem. Pewnego mroźnego ranka Leon wybrał się do lasu aby przypomnieć sobie jak wyglądała Łasiczka. Gdyż po ciężkim dniu zapomniał jak wyglądała. Na podróż artysta zabrał ze sobą swój przenośny zestaw do malowania. W wyprawie towarzyszył mu także jego przyjaciółka Elizabeth. Miała być jego doradczynią, i została poproszona o to aby pozowała do jego obrazu. Po powrocie do domu Leonardo zakończył swoje dzieło i mógł je sprzedać w swojej domowej galerii sztuk pięknych. Po krótkim czasie obraz zdecydował kupić książę Adam Czartoryski i sprezentował go swojej matce Izabeli Czartoryskiej. Póżniej został wystawiony w domu Gotyckim w Puławach. Tam został aż dopowstania listopadowego, gdzie wywieziono obraz do Paryża. Obecnie obraz znajduje się w Muzeum Czartoryskim w Krakowie.
