Spór o inwestyturę trwał w czasie wielkich przemian w kościele. Nowy papież był pozytywnie nastawiony do zmian, dlatego też sformułował własny program reform zawartych w Dyktacie papieskim z 1075r. Potępił w nim łamanie celibatu oraz sprzedaż stanowisk kościelnych. Na nadawanie inwestytury przez duchownych nei zgodził się cesarz Henryk IV. Próbował on unieważnić wybór papieża Grzegorza VII. W odpowiedzi papaież rzucił na neigo klątwę. Przeciwko Henrykowi IV wystąpiło wówczas wielu możnowładców. Musiał on uspokoić sytuację, dlatego ukorzył sie przed papaieżem w Canossie (1077r.) oraz prosił go o zdjęcie klątwy. Papież zgodził sie , ale nie wyszło mu to na dobre. Henryk po odzyskaniu mocnej pozycji politycznej pozabwił Grzegorza VII tronu paiepskiego. Dopiero w roku 1122 zawarli oni porozumienie zwane konkordatem wormackim. Wiem , że to wygląda dobrze , ale zrobiłem to z głowy nie z książki:).
W 1075 r. papież Grzegorz VII podczas soboru rzymskiego wydaje "Dyktat papieski"( dictatus papae), w którym stwierdza, że tylko papieżmoże zatwierdzac biskupów, koronować i składać z tronu królów i cesarzy. Rozgorzał spór o iwestyturę, czyli o nadawanie danej godnośći i zwiazanych z tą godnością beneficjów( tj. dobra ziemskie. Król niemiecki Henruk IV zdecydowanie sprzeciwił se takim reformom, które czyniłyby z cesarza i innych monarchów poddanych papieżą( mówiono,że to spór o panowanie na świecie)..Wybuchła wojna, Henryk wymówił posłuszeństwo papieżowi. Grzegorz VIIodpowiedział klątwa, czyli wyłączeniem Henryka z grona osób przynależnych do Kościoła.To osłabiło pozycje króla. Przeciwnicy Henryka wystąpili przeciwko niemu. W obozie gregoriańskim (zwolennicy papieza) skupili się także przeciwnicy dominacji niemieckiej w Europie.Henryk musiał pójść na ustępstwa.W 1077r. przybył do zamku w Canossie, gdzie przez kilka dni w stroju pokutnym błagał papieża o przebaczenie. Grzegorz zdjal klatwe. Ten wkrótce pokonał swoich przeciwników po czym wygnał papieża z Rzymu. Ponowna klątwa nie odniosła skutku. Henryk IV koronował się na cesarza i osłabił obóz gregoriański. Mimo wszystko Kościół dalej domagał się kanonicznego wyboru papieży i biskupów oraz zaniechanie inwestytury, czyniącej z opatów i biskupów wasali świeckich władców. Wreszcie w 1122r. w Wormacji papież Kalikst oraz cesarz Henryk V zawarli konkordat( porozumienie) , w którym cesarz wyraził zgodę na kanoniczny wybór dostojników kościelnych, ale zastrzegł sobie prawo nadawania dóbr według swej woli. Był to kompromis.
