Scharakteryzuj epokę oświecenia w dziejach kultury i literatury.Krótko

Czas trwania epoki – koniec wieku XVII-wiek XVIII. Nazwa epoki: wiek filozofów, wiek rozumu Oświecenie to epoka racjonalizmu czyli ci którzy umieją posługiwać się rozumem i dzięki niemu mogą poznać cały świat, zbadać go. XVII nastąpiła w Europie Zachodniej rewolucja naukowa, czego dowodem są następujące fakty: -rozpoczęto badania ciśnienia atmosfery (Błażej Pascal) -odkryto układ współrzędnych(Kartezjusz) -odkryto, że planety krążą po orbitach eliptycznych a nie okrągłych -odkryto powszechne prawo ciążenia (Izaak Newton) -odkryto nazwano i posegregowano setki gatunków zwierząt i roślin rozpoczęto badania nad organizmem ludzkim (opisano mechanizm oddychania i spalania) Filozofami epoki są wybitni naukowcy(Kartezjusz, Pascal i inni), którzy poprzez własne badania uwierzyli w siłe rozumu. Oni też jako pierwsi uznali rozum za najważniejszą wartość. Ideę tę głoszą w 2 tekstach: Kartezjusz „Rozprawa o metodzie”, I.Kant „Co to jest oświecenie”. Kartezjusz jest twórcą naczelnego hasła epoki racjonalizmu, poglądu, iż źródłem wiedzy o świcie jest rozum ludzki. Kant natomiast stworzył definicję oświecenia jako epoki, w której ludzie wyszli z niepełnoletności, czyli nieumiejętności wykorzystywania rozumu. Poznanie naukowe: Oparte na doświadczeniach Podstawowymi pojęciami filozofii oświecenia są: 1.racjonalizm-pogląd, uznający rozum za najlepsze źródło wiedzy o świecie; (Kartezjusz) „Myślę więc jestem” 2.empiryzm-źródłem poznania świata jest doświadczenie 3.sensualizm- pogląd źródłem wiedzy o świecie są wrażenia zmysłowe będące odbiciem rzeczywistości 4.ateizm-pogląd, że Bóg nieistnieje