...Nie dawno bo jakieś 2 dni temu wybrałam się do parku. Słuchając muzyki w słuchawkach usiadłam na ławce.Po nie spełna 5 minutach spostrzegłam chłopca w wieku około 7 lat oraz starszego męszczyznę wyglądającego na jego ojca.Zauwazyłam jak ten chłopczyk zaczął kłócić się ze swoim tatą. Zdjęłam słuchawki żeby przysłuchać sie tej sytuacji.I podsłuchalam ze temu chłopczykowi chodziło o o zeby pomóc swojemu tacie ponieważ męszczyza źle się poczół.Lecz jego tata powiedział że da sobie rade , chłopczyk nie ustepował. W końcu postanowiłam się odezwać pomogłam zaprowadzić męszczyzne do domu a później zapytałam się nie zanjomego chłopca co z jego mamą on ze łzami odparł że jego mam nie żyje.Zrumiałam jaką odpowiedzialność spadła na małego chłopczyka, opieka nad jego chorym ojcem. W tedy zrozumiałam że my mając wszstko narzekamy że ciągle nam czegoś brak a tak naprawdę nie widzimy innych problemów.
