Przejście przez Morze Czerwone:Skoro Izraelici zobaczyli na horyzoncie wielki tuman kurzu, z którego błyskały miecze i włócznie, usłyszeli tętent kopyt i okrzyki egipskich wojowników, bardzo się zlękli. Nie mieli ani broni, ani żołnierzy, aby stawić czoła Egipcjanom. Pobiegli więc do Mojżesza i zawołali: - Ratuj nas! Wszyscy nędznie zginiemy z rąk Egipcjan! Mojżesz natychmiast rozkazał złożyć obóz i przygotować się do dalszej drogi. Izraelici zapytali go: - Dokąd pójdziemy? Przecież po jednej stronie mamy morze, a po drugiej Egipcjan? - Nie lękajcie się. Bóg jest z nami i zaraz zobaczycie jego potęgę! Po czym Mojżesz wyciągnął w górę swą laskę, stanął nad brzegiem morza i zawołał: - Niech powstanie suche przejście przez morze! Natychmiast zaczął wiać bardzo silny wiatr, który rozdzielił wody morza, tak, że powstało szerokie przejście przez jego środek, które było suchuteńkie i kilka osób mogło nim iść obok siebie. Po obu stronach przejścia stały gładkie i przezroczyste ściany z wody. Widać było przez nie ryby, raki, małże i wodne rośliny. Izraelici oniemieli z wrażenia. Rozpoczął się pochód Izraelitów przez morze: Najpierw Mojżesz o lasce, stary i brodaty, Za nim młodzian atleta, podobny do taty. Brązowy, śmieszny piesek, troszeczkę zdziwiony, Mężczyźni z bagażami, a przy nich ich żony. Wielbłąd z figlarną grzywką Z czerwonym dziobem ptak, Powtarzający w kółko: Faraon - be!, Mojżesz - tak! Ciotka, która do Boga wznosi swe ramiona I Sara z siostrą Rachel, mama zamyślona, Dwaj bracia z tobołami pełnymi dobytku, A także wielbłąd filozof Ze smacznym kwiatem w pysku. Starszy Izraela, co włos ma rozwiany, Gdzieś z tyłu kozy, woły, owce i barany. Ach! - Wszystkich przechodzących Wymienić nie sposób, Tyle przez Morze Czerwone Przeszło różnych osób. Skoro Egipcjanie zobaczyli, że Izraelici wędrują poprzez morze, spięli mocniej konie i również wjechali pomiędzy fale. Jednakże słup obłoku, który do tej pory szedł na czele pochodu Izraelitów, przeszedł na jego tyły, aby zasłonić Izraelitów przed wzrokiem Egipcjan i nie pozwolić im się zbliżyć. Gdy wszyscy Izraelici z całym swym dobytkiem i zwierzętami wyszli z morza na suchy brzeg, słup obłoku przesunął się z powrotem na czoło pochodu. Mojżesz i lud izraelski ujrzeli żołnierzy faraona, którzy pędzili bardzo szybko i wyglądali bardzo groźnie. Wtedy wydarzyła się niesamowita rzecz. Koła rydwanów faraona zaczęły poruszać się strasznie wolno, grzęznąc w piaszczystym dnie morskim. Również i konie poruszały się z wielkim trudem. Wtedy z obłoku rozległ się donośny głos: - Mojżeszu! Wyciągnij rękę i spraw, aby morze wróciło na swoje miejsce! Mojżesz zrobił tak, jak mu Pan polecił, a woda morska zalała przejście. Fale runęły z ogromną prędkością i hukiem na wojska faraona i zatopiły je. Tak Bóg ukarał złego faraona i wybawił swój lud od niewoli. Jozue wstał wcześnie rano i wyruszyli, on oraz wszyscy synowie izraelscy z Szittim, i przyszli do Jordanu. Tam przenocowali, zanim się przeprawili. Po upływie trzech dni przeszli przełożeni przez obóz. I nakazali ludowi: Gdy ujrzycie Skrzynię Przymierza Pana, Boga waszego i kapłanów Lewitów niosących ją, to także wy wyruszcie z waszych miejsc i idźcie za nią. Tylko niech będzie pomiędzy wami a nią odległość około dwóch tysięcy łokci; nie zbliżajcie się do niej, abyście wiedzieli, jaką drogą macie pójść, bo tą drogą przedtem nigdy nie przechodziliście. A Jozue rzekł do ludu: Poświęćcie się, bo jutro Pan dokona wśród was cudów. Do kapłanów zaś Jozue rzekł: Podnieście Skrzynię Przymierza i przejdźcie przed ludem. Podnieśli więc Skrzynię Przymierza i szli przed ludem. A Pan rzekł do Jozuego: Dzisiaj zacznę cię wywyższać na oczach całego Izraela, który pozna, że jak byłem z Mojżeszem, tak będę i z tobą. Ty zaś nakaż kapłanom, niosącym Skrzynię Przymierza: Gdy dojdziecie do samych wód Jordanu, zatrzymajcie się w Jordanie. Po czym rzekł Jozue do synów Izraelskich: Zbliżcie się tu i posłuchajcie słów Pana, Boga waszego. Jozue rzekł: Po tym poznacie, że Bóg żywy jest pośród was i że na pewno wypędzi przed wami Kananejczyków, Chetejczyków, Chiwwijczyków, Peryzyjczyków, Girgazyjczyków, Amorejczyków i Jebuzejczyków. Oto Skrzynia Przymierza Pana całej ziemi przejdzie przed wami przez Jordan.– Weźcie sobie więc dwunastu mężów z plemion izraelskich, po jednym na każde plemię.– Gdy zaś stopy kapłanów, niosących Skrzynię Przymierza, władcy całej ziemi, staną w wodzie Jordanu, wody Jordanu zostaną rozdzielone i wody płynące z góry staną jak jeden wał – Gdy więc lud wyruszył ze swoich namiotów, aby przejść przez Jordan, i kapłani, niosący Skrzynię Przymierza, szli przed ludem, Jozue – przejście przez Jordan i zdobycie Jerycha I gdy niosący Skrzynię doszli do Jordanu, a nogi kapłanów niosących Skrzynię zanurzyły się w przybrzeżnej wodzie – Jordan bowiem przez cały okres żniwa występuje z brzegów Wody zatrzymały się: płynące z góry stanęły jak jeden wał w znacznej odległości od miasta Adam, położonego w bok od Zartan, a płynące w kierunku Morza Słonego, znikły zupełnie i lud przeprawił się naprzeciw Jerycha. Kapłani niosący Skrzynię Przymierza Pana stanęli pewnie na suchym gruncie pośrodku Jordanu, a cały Izrael przeprawił się po suchej ziemi, aż wreszcie cały naród zakończył przeprawę przez Jordan.
