Eurydyka - nimfa lesna byla żoną Orfeusza. Któregoś dnia tancząc na łące z innymi nimfami nie zauwazyła żmiji i nadepla ją. Żmija ukąsiła Eurydykę i Tanatos, bóg Śmierci zabrał ją do Hadesu. Kiedy Orfeusz dowiedział się co stało się z jego żoną i gdzie przebywa postanowil ją wyciągnąć z krainy umarłych. Wymyślil, że najlepszym sposobem dostania sie tam będzie wykorzystanie jego talentu muzycznego, poniewaz pięknie grał na lutni. Pierwszym etapem podróży w głab ziemi było uśpienie strażnika Hadesu - psa Cerbera. Orfeusz grając na instumencie uśpil czujność psa i spokojnie przeszedł przez bramę do podziemia. Następnie przepłynał rzekę Styks z pomocą Charona, którego równiez zwiódł pieknymi nutami. W końcu stanął przed oblicze boga Hadesa, który widząc determinację mężczyzny wspaniałomyślnie pozwolił odejść im z podziemi. Był jednak jeden warunek, Orfeusz nie mógł przez cała drogę powrotną na ziemie spojrzec na swoją żonę, Eurydykę. Meżczyzna dzielnie prowadził nimfe, ale przy końcu podróży w obawie czy dziewczyna idzie za nim nie mógł sie oprzeć pokusie spojrzenia na żonę. W tym samym momencie Tnatos bezpowrotnie zabrał Eurydykę do podziemi, a Orfeusz zrozpaczony wrócił na ziemię. Silna miłość Orfeusza do żony i lęk przed jej brakiem doprowadził do rozdzielenia pary na ziemi.
