Opium w rosole... Nie pamiętam, kto tego użył - znajdź, jest przy końcu książki - chodziło o to, że domowy rosół "zaczarował" dziewczynkę jakby ktoś dodał tam narkotyku, a tak naprawdę chwyciło ją ciepło, gościnność i uprzejmość sąsiadów, do których chodziła.
Opium jest pewnego rodzaju narkotykiem. Jednak w tytule książki jest on użyty jako przenośnia miłości. Uczucie to jest pewnego rodzaju narkotykiem uzależniającym i to możemy znaleźć w naszej lekturze. Ponadto rosół symbolizuje obiad. Czyli składając w całość: miłość w obiedzie, siła miłości, z jaką przygotowywany jest ten obiad. Tej miłości właśnie potrzebowała Aurelia. Sądzę, że dobrze, robiliśmy coś podobnego na lekcji z panią. ; )
