wszyscy czekalismy juz przed szkola muzyczna. Dzis nasz dyrygent mial przyprowadzic i pokazac nam swojego malutkiego synka. Michas mial dopiero 3 miesiace i z miejsca podbil serca nas wszystkich. Maly, zadowolony z zycia , spal grzecznie w wozku, jakby nie zwracal uwagi na panujacy wkolo halas. Jednak kiedy skonczylismy stroic instrumenty i zaczelismy grac Michas obudzil sie, przeciagnal, usmiechnal i wyciagnal raczki do gory . Wszyscy zaczelismy sie smiac, ze brakuje mu tylko batuty i moglby poprowadzic orkiestre. Niedaleko pada jablko od jabloni . Widocznie rosnie nam nowy dyrygent. Michas skonczyl niedawno 4 latka. Juz nie przychodzi z tata do szkoly tak czesto jak kiedys. Od kiedy zaczal chodzic, nie moglismy przeprowadzic spokojnie jednej proby. Zawsze ktos musial go pilnowac. Wszedzie chodzil, wszystkiego byl ciekaw, wszystkiego dotykal, plakal kiedy nikt nie okazywal mu zainteresowania, stal sie po prostu nieznosny. .. Wszyscy z rozewnieniem wspominalismy czasy , kiedy grzecznie lezal w wozeczku i wystrczylo go do pelni szczescia przewinac i nakarmic. Coz , jak to mowia - Male dzieci maly klopot ....
