Hydrosferę stanowią wszystkie wody występujące na Ziemi w postaci ciekłej (rzeki, morza, oceany), stałej (lodowce i lądolody) i gazowej (para wodna). Zasoby wodne na Ziemi są ogromne i wynoszą około 2 mld km². 97% zasobów stanowi woda słona mórz i oceanów, nienadająca się do bezpośredniego wykorzystania. Większość słodkiej wody stanowią czapy lodowe lodowic i gór lodowych. Pozostała niewielka ilość to wada słodka wód powierzchniowych i podziemnych. Wskaźnikiem czystości wody jest miano coli. Jest to objętość wody, na którą przypada 1 bakteria pałeczki okrężnicy (Escherichia coli). Dla wody pitnej miano coli wynosi 10cm3- 50cm3, tzn., że w tej ilości wody nie może znajdować się więcej niż jedna bakteria z grupy coli. Bakterie E. coli mogą powodować np. ciężkie zatrucia u pojedynczych osób, a nawet epidemie. Według danych ONZ ponad 1 mld ludzi na Ziemi nie ma dostępu do wody bezpiecznej dla zdrowia. Corocznie 3 mln ludzi umiera z powodu chorób związanych z brakiem wody lub z jej złą jakością. Światowy kryzys wodny jest największą przeszkodą w rozwoju ubogich krajów. Zanieczyszczenia hydrosfery można podzielić na: - fizyczne i chemiczne (zmętnienie, zabarwienie, podniesienie temperatury wody) wywołane m.in. przez ścieki z elektrowni i urządzeń chłodniczych; wywołane m.in. przez ścieki komunalne, opadowe, przemysłowe; - biologiczne wywołane m.in. przez mikroorganizmy chorobotwórcze: bakterie, pierwotniaki, grzyby. Zanieczyszczenia powodują zmniejszenie rozpuszczalności tlenu i jego zawartości w zbiornikach wodnych. Eutrofizacja to stopniowe nagromadzanie się w zbiorniku wodnym substancji pokarmowych. Konsekwencją eutrofizacji jest nadmierny rozwój glonów, które zużywają tlen, co przyczynie się do zmniejszenia jego zawartości w wodzi i w konsekwencji do wymierania zwierząt, głównie ryb. Woda skażona biologicznie może być przyczyną takich chorób, jak: żółtaczka, cholera czy tyfus. Źródła głównych zanieczyszczeń wody to: - sole z kopalń powodujące zasolenie wód słodkich, - detergenty, - rozpuszczalniki organiczne, polimery, - oleje, smary, paliwa, - pestycydy, - nawozy sztuczne, - związki metali ciężkich (głównie ołowiu, rtęci, kadmu), - odpady promieniotwórcze. Przykładem zniszczenia środowiska przyrodniczego przez rolnictwo przemysłowe jest klęska ekologiczna, która dotknęła rejon Jeziora Aralskiego (położonego w Kazachstanie i Uzbekistanie). Nawadnianie pól bawełny spowodowało, że do jeziora dopływało około dziesięć razy mniej wód, a jego powierzchnia zaczęła się systematycznie zmniejszać. Do zanieczyszczenia wody w jeziorze przyczyniły się środki stosowane do zwiększenia plonów i ich ochrony przed szkodnikami.
