Moim zdaniem, tak, bardzo pomaga. Bo:
1. Nawet gdy nikogo nie ma w pobliżu, głośne mówienie do siebie, wymachiwanie rękami, uderzanie pięścią o pięść, pozwala wyładować energię. A jeżeli w pobliżu jest lustro, możesz także zobaczyć siebie, jak wówczas wyglądasz. To też pomaga.
2. Jeżeli w pobliżu jest ktoś, komu ufasz, pozwoli ci się wygadać i cię empatycznie wspomoże. Np.:
Ty: nienawidzę tej kobiety!
Przyjaciel: O! Widzę, że jej nienawidzisz! Żeby zdechła!
W tym momencie zazwyczaj się zaczynasz zastanawiać, czy rzeczywiście tak bardzo kogoś nienawidzisz...
Akceptacja twoich uczuć przez drugą osobę pozwala na ich odłożenie i zastanowienie się nad jakimś rozwiązaniem, które jest zgodne z twoją postawą wobec świata.
3. Kiedy osoba w pobliżu jest nie tylko ci przyjazna, ale do tego jest magiem umysłu, może ułatwić ci uporanie się z takimi emocjami w przyszłości. Np.: Hmm, a gdyby ta kobieta miała królicze uszy? Wyobraź sobie... duże... białe... różowe w środku... kosmate... Kiedy zaczyna na ciebie krzyczeć... uszy rosną... załamują się pod swoim ciężarem... podskakują...
Riddiculus!
Wystarczy sobie w przyszłości wyobrazić tę konfliktową osobę z króliczymi uszami, żeby wysłuchiwać jej wrzasków z pełną relaksacją.
