EDVARD GRIEG ( 1843 – 1907 )to przedstawiciel muzyki norweskiej. Stworzył oryginalny styl, nawiązujący do norweskiego folkloru. Główną jego dziedziną twórczości była muzyka fortepianowa: „Utwory liryczne”, koncert fortepianowy a-moll. Inne kompozycje to: muzyka do dramatów „Peer Gynt” H. Ibsena ( ujęta w dwie suity ), opracowania pieśni i tańców ludowych, utwory kameralne. FRANCISZEK LISZT ( ur. w 1811 r. w Doborjan – Węgry, zm. w 1886 r. w Bayreuth ) to węgierski kompozytor i pianista. Syn utalentowanego muzycznie urzędnika dworskiego. Stale ćwicząc nabył takiej biegłości w grze na fortepianie, że zyskał sławę wirtuoza tego instrumentu. Był zaprzyjaźniony z Chopinem. W roku 1843 koncertował w Warszawie. W Weimarze pro-wadził ożywioną działalność artystyczną jako kompozytor, pedagog, dyrygent i dyrektor opery. W wyniku niepowodzeń osobistych przyjął w Rzymie niższe święcenia kapłańskie. W ostatnich latach życia przebywał głównie w Weimarze, Budapeszcie i Rzymie. Jego twórczość należy do największych osiągnięć romantyzmu muzycznego. Liszt jest twórcą poematu symfonicznego, wpłynął na rozwój wirtuozostwa fortepianowego. F. Liszt jest autorem M.IN. 13 poematów symfonicznych ( m.in. „Prometeusz”, „Tasso”, „Orfeusz”, „Mazepa”, „Preludia” ), a także symfonie ( „Faust”, „Dante” ). MODEST MUSORGSKI ( 1839 – 1881 ) to jeden z kompozytorów rosyjskich, wchodzących w sklad Potężnej Gromadki. Hasła tej grupy wyrosły z budzącego się wówczas poczucia narodowego. Kompozytorzy stawiali sobie za cel stworzenie stylu narodowego w muzyce rosyjskiej przez nawiązanie do tradycji M. Glinki i A. Dargomyżskiego i połączenie najnowszych zdobyczy kompozytorskich muzyki zachodnio – europejskiej z pierwiastkami narodowymi. Postulaty te realizowali przez zwrot do rosyjskiej pieśni ludowej, wykorzystanie jej charakterystycznych cech tonalnych oraz podjęcie tematyki narodowo – historycznej i legendarnej w operach i utworach programowych. Modest Musorgski skomponował m.in.: opery ( „Borys Godunow”, „Chowańszczyzna” ), pieśni , miniatury fortepianowe ( cykl „Obrazki z wystawy” ), fantazja symfoniczna „Noc na Łysej Górze”. GEORGES BIZET (ur. 1838 r.w Paryżu - zm. 1875 r. w Bougival koło Paryża) – kompozytor francuski, twórca oper: Don Procopio, Poławiacze pereł, Piękne dziewczę z Perth, Carmen. FELIKS MENDELSSOHN-BARTHOLDY ( ur. w 1809 roku w Hamburgu, zm. w 1847 w Lipsku ) Kompozytor i dyrygent niemiecki. Był „cudownym dzieckiem”, porównywano go niekiedy z Mozartem. ( Gdy miał 13 lat, jego utwory wykonywano publicznie. W wieku 17 lat skomponował uwerturę do „Snu nocy letniej” ). Zdobył szeroką sławę nie tylko jako muzyk i kompozytor, ale także jako organizator życia muzycznego ( m.in. w Lipsku otworzył konserwatorium muzyczne, przyczynił się do renesansu muzyki Bacha, wykonując po raz pierwszy od jego śmierci „Pasję wg. Św. Mateusza” ).Główne osiągnięcia Mendelssohna dotyczą traktowania formy. W „Pieśniach bez słów” stworzył wzór romantycznej liryki instrumentalnej. Są to miniatury fortepianowe o symetrycznej budowie okresowej, których nazwa wskazuje na oddziaływanie form wokalnych. Ważniejsze kompozycje Mendelssohna: ¨ na orkiestrę: 5 symfonii ( m.in. nr 3 „Szkocka” a-moll, nr 4 „ Włoska” A-dur, nr 5 „Reformacyjna” ), uwertury ( m.in. do „Snu nocy letniej” )’ 2 koncerty fortepianowe, koncert skrzypcowy; ¨ utwory fortepianowe: „Pieśni bez słów” ( 8 zeszytów po 6 utworów ), sonaty, preludia, fugi, wariacje, etiudy; ¨ utwory kameralne; wokalne: oratoria, opery, muzyka sceniczna, kantaty, pieśni solowe, muzyka kościelna Carl Maria von Weber twórca opery romantycznej ( ur. w 1786 roku w Eutin, zm. w 1826 roku w Londynie ) Kompozytor niemiecki, pianista, dyrygent. Pochodził z muzykalnej rodziny. Był spowinowacony z Mozartem, ponieważ żona Mozarta Konstancja była z domu Weber. Od 1804 pełnił funkcję kierownika muzycznego opery wrocławskiej. W latach 1807-1813 pracował na dworze księcia Eugeniusza Wirtemberskiego w miejscowości Pokój na Opolszczyźnie. Później sprawował funkcję dyrektora opery w Pradze i w Dreźnie. Uchodzi on za twórcę opery romantycznej (utwór, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną). O charakterze opery w okresie romantyzmu decydowała przede wszystkim jej treść, nawiązująca do podań ludowych, wykorzystująca elementy fantastyczne świata nadprzyrodzonego oraz tematykę narodową i historyczną. Weber stworzył m. in. operę pt. „Wolny strzelec”, która należy do okresu romantyzmu zarówno ze względu na tematykę (krajobraz leśny, życie myśliwskie, walka z mocami demonicznymi), jak i zastosowane środki muzyczne, służące do charakterystyki postaci lub sytuacji. Są to głównie środki instrumentacyjne (np. rogi w scenach myśliwskich), ale także harmoniczne ( złym mocą towarzyszą akordy dysonujące). Ważniejsze dzieła Webera: ¨ opery: „Wolny strzelec”, „Euryanthe”, „Oberon” ¨ utwory orkiestrowe: 2 symfonie, 2 koncerty fortepianowe, 2 koncerty klarnetowe, ¨ utwory fortepianowe: 4 sonaty, cykle wariacji,suita „ Zaproszenie do tańca”, ¨ utwory kameralne ¨ pieśni ¨ muzyka kościelna. Przyznam, ze największą zagadkę dla mnie stanowiło rozszyfrowanie nazwisk z polecenia :). Gdybym którąś postać źle odgadnęła, to proszę o kontakt. Pozdrawiam.
