ur. 25 maja 1887 w Pietrelcinie, zm. 23 września 1968 w San Giovanni Rotondo) – prezbiter i kapucyn, stygmatyk i święty Kościoła katolickiego. Ojciec Pio wierzył, że miłość Boga była nierozerwalnie związana z cierpieniem i że przyjmowanie wszystkich cierpień ze względu na Boga jest drogą duszy do osiągnięcia jedności z Nim. Czuł, że jego dusza jest zagubiona w chaotycznym labiryncie i pogrążona w całkowitej pustce, jak gdyby był w najgłębszej otchłani piekła. W tym czasie jego cierpień duchowych jego zwolennicy wierzyli, że Ojciec Pio był atakowany, zarówno fizycznie jak i duchowo, przez diabła. Diabeł ukazywał mu się, jako „anioł światłości”, by go zwieść oraz wielokrotnie niszczył jego korespondencję z przewodnikami duchowymi. Ojciec Augustyn da San Marco, przewodnik duchowy Ojca Pio, potwierdził to mówiąc: "Diabeł pojawiał mu się jako młode kobiety, krzyż, młody przyjaciel zakonników, ojciec duchowny, prowincjał zakonu kapucynów, papież Pius X, Anioł Stróż, święty Franciszek z Asyżu i jako Matka Boska". na początku kapłaństwa doświadczał on mniej widzialnych stygmatów. W roku 1911, Ojciec Pio napisał list do ojca Benedetto z San Marco in Lamis, swego doradcy duchowego, w którym opisuje, czego od roku doświadcza: "Ostatniej nocy stało się coś, czego nie potrafię ani wyjaśnić, ani zrozumieć. W połowie mych dłoni pojawiły się czerwone znaki o wielkości grosza. Towarzyszył mi przy tym ostry ból w środku czerwonych znaków. Ból był bardziej odczuwalny w środku lewej dłoni. Był tak wielki, że jeszcze go czuję. Pod stopami również czuję ból". W roku 1915, ojciec Augustyn da San Marco, bliski przyjaciel Ojca Pio, napisał do niego list, zadając szczegółowe pytania dotyczące jego stygmatów. Pytał, kiedy pierwszy raz otrzymał wizje, czy otrzymał stygmaty, czy czuł cierpienia towarzyszące Jezusowi Chrystusowi podczas Jego męki, czy doświadcza cierpienia powodowanego koroną cierniową i biczowaniem. Ojciec Pio odpowiedział, że otrzymywał dary wizji już od swojego nowicjatu (od 1903 do 1904 roku). Napisał również, że otrzymał stygmaty, lecz był tak przerażony tym zjawiskiem, ze błagał Pana, aby mu je zabrał. Chciał on nadal cierpieć z miłości do Jezusa, lecz prosił o zabranie widzialnych ran, gdyż w tym czasie uważał je za nieopisane upokorzenie. Widoczne rany zniknęły, lecz pojawiły się znowu we wrześniu 1918 roku Ojciec Pio napisał, że ból w miejscu po ranach pozostał i był bardziej odczuwalny w określonych dniach i okolicznościach. Napisał ponadto, że dołączyły do tego cierpienia powodowanego koroną cierniową i biczowaniem. Nie był w stanie jednoznacznie wskazać częstotliwości tych przeżyć, ale powiedział, że towarzyszyły mu one co najmniej raz na tydzień, przez kilka lat Te doświadczenia spowodowały pogorszenie się stanu zdrowia Ojca Pio, dlatego też dostał pozwolenie na pobyt w domu. W tym czasie, nie będąc w klasztorze, kontynuował swoje życie religijne, ucząc w szkole i codziennie odprawiając Mszę świętą.
25 maja 1887 urodził się Ojciec Pio 1892 Komunia sw 1899 bierzmowanie 22 stycznia 1903 wstępuje do nowicjatu ojców kapucynów 22 stycznia 1904 pierwsze sluby zakonne 25 stycznia1904 zaczyna studiować filozofie i teologie 27 stycznia 1907 sluby wieczyste 19 grudnia 1908 niższe swięcenia kapłanskie 18 lipca 1909 swiecenia diakonatu 10 sierpnia 1910 zostaje wyświęcony na kapłana w katedrze w Benevento 1911 1916 zły stan zdrowia wysyłają go na kurację w rodzinne strony 1916 jest kierownikiem duchowym dla chłopcow ktorzy przygotowują sie do stanu zakonnego 20 września 1918 klęcząc przed wizerunkiem ukrzyżowanego Jezusa w San Giowanni Rotondo otrzymuje stygmaty pięć ran Chrystusa 1919 pierwsze medyczne badania ran 17 czerwiec 1923 kongregacja Swiętego Oficjum zabrania ojcu Pio na kontakt ze swiatem 26 czerwiec 1923 odwieszenie zakazu odprawiania publicznie Mszy sw 3 stycznia 1929 śmierć matki o Pio 9 czerwca 1931 Sw Oficjum pozbawia o Pio wszystkich funkcji kapłanskich z wyjątkiem odpr Mszy sw 15 lipca 1933 otrzymał pozwolenie na publiczne odpr Mszy i spowiedz 9 stycznia1940 o Pio inicjuje budowe szpitala 1950 powstają pierwsze grupy modlitewne tworzone przez o Pio 5 maja 1956 uroczyste otwarcie szpitala 1959 o Pio zostaje sam cudownie uzdrowiony 20 wrzesnia 1968 50 rocznica otrzymania stygmatów 22 września 1968 ostatnia Msza sw o Pio 23 wrzesnia1968 o godz 2.30 o Pio umiera a tuż przed smiercią zaczeły goić sie stygmaty ktore znikneły całkowicie zaraz po śmierci 20 marca 1983 rozpoczął sie proces beatyfikacji