Wrocław, 15 X 2009 r. Kochany Tato! Piszę do Ciebie ten list, aby Ci podziękować za to, kim jesteś i ile dla mnie znaczysz. Wiedz, że jesteś dla mnie najważniejszy. Trwasz ze mną od mojego pierwszego oddechu, uczyłeś mnie chodzić, mówić, byłeś zawsze, gdy Cię potrzebowałam. Wiem, że mogę na Ciebie liczyć i że nigdy mnie nie opuścisz. Często się na mnie wściekałeś, gdy robiłam coś źle i byłam niegrzeczna, ale po chwili godziliśmy się i znów było jak wcześniej. Nigdy nie okazywałeś mi zniecierpliwienia i złości, jesteś po prostu moim bohaterem. Nie wiem, czy bez Twojej pomocy zaszłabym tak daleko, jak teraz. Czy poradziłabym sobie z wszystkimi problemami, jakie miałam w drodze mojego życia, bez Twojego ciepłego słowa, uśmiechu, porady. W chwilach największych słabości, mimo moich łez, humorów oraz całej beznadziejności danej sytuacji, Ty nigdy mnie nie opuszczałeś, Tato, i zawsze trwałeś ze mną, gotowy podać mi pomocną dłoń, gdy tylko będę jej potrzebować. Ocierałeś moje łzy. Jako jedyny przy mnie zostałeś, gdy wszyscy inni odwrócili się ode mnie. Cierpliwie wysłuchiwałeś moim błahych problemów, gdy byłam dzieckiem, i tych poważniejszych, coraz dojrzalszych, które rosły razem ze mną. Zawsze służyłeś uśmiechem i dobrą radą. W wielu sprawach nie zgadzaliśmy się, ale umieliśmy pójść na kompromis. Nie wiem, czy kiedykolwiek uda mi się odwdzięczyć Tobie, Tatusiu, za to co dla mnie zrobiłeś, ile dla mnie poświęciłeś i ile dla mnie znaczysz. Mojej wdzięczności nie wyrazi zwykłe słowo "dziękuję", bo dar życia, jaki mi ofiarowałeś wraz z Mamą, jest niezastąpiony. Mam nadzieję, że gdy już będę dorosłą, dojrzałą kobietą, która sama musi decydować o swoim życiu, będę taka, jak Ty. Obiecaj mi, że będę mogła do Ciebie przyjść z każdym moim problemem, jak zawsze to robiłam, a Ty przytulisz mnie w ten specjalny sposób, pogłaskasz mnie po głowie, uśmiechniesz się, doradzisz i powiesz, że jestem Twoją małą córeczką. Bo nie znam innych równie kojących słów, jak ten tytuł, który mi nadałeś. I chciałabym, żeby to się nigdy nie zmieniło, choć wiem, że czas nieubłagalnie toczy się naprzód. Kocham Cię, Tato Kasia
