Jan Kochanowski - notka biograficzna i twórczość.

Biografia: Urodził się w Sycynie. W 1530r studiował w Akademii Krakowskiej, był słuchaczem na uniwersytecie w Królewcu i Padwie. Po studiach poświęcił się służbie dworskiej (ok.10 lat). Potem osiedlił się w Czarnolesie i ożenił z Dorotą Podlodowską. W 1578/79 przeżył śmierć Orszuli, a 1580/83 starszej Hanny.
Mecenasi: Padniewski, Firlej, Myszkowski;
Mistrzowie: Homer – Odprawa..., Horacy – Pieśni, Cyceron – Treny;

Filozofia: stoicyzm i epikureizm, postrzeganie świata jako piękna, afirmacja wobec dobra, filozofia człowieka homo viator, nadrzędną cechą filozofii była cnota (virtus);

Tematyka fraszek: jest nią wszystko np.: miłość, dom, żart sytuacyjny, sława, życie dworskie, teza filozoficzna, same fraszki, człowiek, refleksyjne, refleksyjno – filozoficzne, osobiste;

Gatunki literackie: pieśni, treny, fraszki, tragedie, sielanki;

Chronologia utworów: Fraszki, Pieśni, Treny;

Obywatelska postawa poety:
- Pieśń V (O spustoszeniu Podola) - pieśń zawiera skargę i lament po klęsce Polaków poniesionej podczas napadu Tatarów na Polskę, walka o ojczyznę powinna być obowiązkiem każdego obywatela, poeta uważa iż umrzeć za Ojczyznę to śmierć najbardziej szczytna i mężna;
- Odprawa posłów greckich - Akcja tragedii rozgrywa się w starożytnej Troi, lecz problemy w niej poruszane są aktualne dla czasów pisarza;

Tematyka pieśni: patriotyzm, miłość, biesiada, obyczaje, pochwała wsi i życia na wsi, problematyka: afirmacja świata, natury, życia, miłości i cnoty, cnota, rozum, nieśmiertelność poezji, krótkotrwałość życia;

Renesansowa postawa wobec życia: Kochanowski w swych utworach stwierdza, iż poza wartościami materialnymi istnieją jeszcze w świecie inne, równie ważne, takie jak bogactwo duchowe, rozwój intelektualny. Życie nie powinno być zabieganiem o przedmioty materialne, lecz także nieustannym rozwojem wewnętrznym. Poeta dostrzega piękno przyrody, która go otacza, według poety życie jest nieustanną przygodą, nieprzerwanym poznawaniem świata, pełnego niewiadomych;

Środki artystyczne: epitety, porównania, personifikacje, nawiązania do mitologii, uosobienia, związki frazeologiczne, animizacje; Środki poetyczne: wiersz biały zastosowany po raz pierwszy w Odprawie..., wiersz sylabiczny.