napisz notkę biograficzną krótką!!!! w 6 zdaniach o sławnych fizykach:) plis pomocyyyy..... jestem z tego lewa  

Galileusz (wł. Galileo Galilei) Galileusz (wł. Galileo Galilei) (ur. 15 lutego 1564 r. - zm. 8 stycznia 1642 r.) - włoski astronom, fizyk i filozof. Twórca podstaw nowożytnej fizyki. Zwolennik heliocentrycznej budowy świata i teorii Kopernika. W 1616 komisja papieska nakazała mu porzucenie poglądu o ruchu Ziemi. Galileusz jednak nie zrezygnował i w 1632 wrócił do problemu publikując "Dialog o dwóch najważniejszych systemach świata: ptolemeuszowym i kopernikowym". W 1633 roku Święta Inkwizycja potępiła i skazuje 70-letniego wówczas Galileusza na dożywotnie więzienie za to, iż uparcie popierał i głosił tezy Kopernika. To jemu przypisuje się słowa eppur si mouve - "a jednak się kręci". W obliczu tortur i okrutnej śmierci załamał się i odwołał swoje tezy, które uznał za „absurdalne” i „potępione”. Kartezjusz, przebywając w Holandii, pisze dzieło „Traktat O Świecie”, które niszczy na wieść o skazaniu Galileusza. Więzienie zostało później zamienione na areszt domowy na wsi pod Florencją, połączony z zakazem spotykania się z innymi naukowcami. Pomimo nadwątlonego zdrowia, nadal zajmował się nauką, odkrył librację Księżyca, zbudował pierwszy zegar wahadłowy. W 1637 stracił wzrok. W 1638 ukazało się najważniejsze dzieło Galileusza, obejmujące jego odkrycia w mechanice pt: "Rozmowy i dowodzenia matematyczne z zakresu dwóch nowych umiejętności", Kościół rzymskokatolicki w 1992 roku, po 359 latach a w 350 rocznicę śmierci uczonego, oficjalnie zrehabilitował Galileusza. Papież Jan Paweł II powołał specjalną komisję papieską, która badała sprawę Galileusza przez 13 lat, po czym papież uznał rezultaty jej badań i uroczyście ogłosił moralną rehabilitację uczonego. MIKOŁAJ KOPERNIK Mikołaj Kopernik (ur. 19 lutego 1473 - zm. 24 maja 1543) - polski astronom, matematyk, prawnik, ekonomista, kanonik, strateg, lekarz i astrolog. Jego najważniejszym dziełem jest De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich), w którym opisał heliocentryczną wizję świata w sposób wystarczająco szczegółowy, by mogła stać się naukowo użyteczna. Urodzony w Toruniu w rodzinie kupca Mikołaja i Barbary z domu Watzenrode. Osieroconym po śmierci ojca Mikołajem zaopiekował się brat matki Łukasz Watzenrode, wybrany w 1489 roku biskupem warmińskim. Dzięki staraniom wuja Kopernik skończył w 1491 roku naukę w szkole św. Jana w Toruniu i rozpoczął studia na Akademii Krakowskiej, które skończył w 1495 roku. W 1496 roku rozpoczął studia prawnicze w Bolonii, w roku 1500 odbył praktykę prawniczą w kancelarii papieskiej w Rzymie, a w roku następnym uzyskał zgodę na rozpoczęcie kolejnych studiów medycznych w Padwie, kontynuując studia prawnicze. W 1503 roku w Ferrarze został doktorem prawa kanonicznego, a w Padwie skończył studia medyczne i uzyskał prawo do wykonywania praktyki lekarskiej. Z nominacji kapituły warmińskiej został w 1507 roku osobistym lekarzem biskupa warmińskiego. W tym samym roku opracował "Komentarzyk" o teoriach ruchu ciał niebieskich, pierwszy zarys teorii heliocentrycznej i rozpowszechnił go w licznych odpisach. W roku 1510 przeniósł się do Fromborka i sporządził mapę Warmii. Wraz z kapitułą warmińską złożył w 1512 roku przysięgę wierności królowi Polski Zygmuntowi I. Na apel soboru laterańskiego w 1513 roku opracował i wysyłał do Rzymu własny projekt reformy kalendarza. Mikołaj Kopernik nabył dom we Fromborku w miejscu dogodnym do obserwacji astronomicznych, a na jego zapleczu zbudował płytę obserwacyjną i sporządził instrumenty astronomiczne. W latach 1516-1519 pełnił urząd administratora dóbr kapituły z siedzibą w Olsztynie. Zasiedlił nowych osadników w dobrach kapituły i przygotował skutecznie olsztyński zamek do obrony przed spodziewanym atakiem Krzyżaków. W roku 1522 na zjeździe stanów Prus Królewskich w Grudziądzu wygłosił traktat o monetach. Pełnił wiele urzędów: był posłem, kanclerzem, wizytatorem i administratorem kapituły. Współpracował z Bernardem Wapowskim w opracowaniu mapy Królestwa Polskiego i Litwy. W 1526 r. ukończył Monetae cudendae ratio (O biciu monety). Kopernik został zatwierdzony w 1537 roku przez króla jako jeden z czterech kandydatów na biskupa warmińskiego. W Bazylei w 1541 roku wyszło drukiem drugie wydanie Narratio prima, a Mikołaj Kopernik dokonał ostatniej w swym życiu obserwacji astronomicznej (zaćmienia Słońca). Zmarł we Fromborku 24 maja 1543 roku. ISAAC NEWTON ISAAC NEWTON urodzony w 1642 r. w Wollsthorpe, Lincolnshire (Anglia). Angielski fizyk, astronom, matematyk i filozof; odkrywca prawa powszechnego ciążenia. Zmarł w 1727 r., w wieku 84 lat. Powszechnie znana jest opowieść o spadającym z drzewa jabłku, które naprowadziło Newtona na trop prawa powszechnego ciążenia. Otóż obserwujący ruch owocu dwudziestotrzyletni Newton zrozumiał, że ta sama siła przyciągania ziemskiego, która ściągnęła jabłko na ziemię, utrzymuje Księżyc na jego orbicie. Gdyby nie istniała siła przyciągania. Księżyc "uleciałby" w kosmos. Grawitacja, czyli ciążenie powszechne, sprawia, że utrzymujemy się na powierzchni Ziemi. Wszystkie ciała przyciągają się wzajemnie. Im większą masę ma przedmiot, tym większa jest jego siła ciążenia. Isaac Newton wstąpił na uniwersytet w Cambridge, mając 19 lat; już na drugim roku studiów prowadził poważne badania naukowe. Przerwał je na dwa lata z powodu panującej wówczas zarazy. Zainteresowania Newtona optyką doprowadziły go do wykrycia zjawiska interferencji światła W 1667 r. uczony sformułował teorię korpuskularnej budowy światła; pierwszy rozszczepił pryzmatem światło, uzyskując barwne widmo. Jego prace nad światłem pozwoliły mu skonstruować teleskop zwierciadłowy do obserwacji gwiazd, pierwowzór współczesnych teleskopów. Największe dzieło Newtona, napisane po łacinie Philosophiae naturalis principia mathematica (Matematyczne zasady filozofii przyrody), wywarło olbrzymi wpływ na sposób myślenia uczonych, zwłaszcza fizyków. W dziele tym uczony podał między innymi trzy zasady dynamiki oraz prawo powszechnego ciążenia. Zawarte w nim przemyślenia przyczyniły się do rozwoju fizyki, mechaniki i astronomii. W 1705 r. Newton otrzymał tytuł szlachecki. Przez pewien czas pełnił funkcję naczelnika mennicy królewskiej - stąd jego wizerunek zdobiący najnowsze banknoty jednofuntowe w Anglii. JOHANNES KEPLER Johannes Kepler, odkrywca praw rządzących ruchami planet, urodził się w Weil der Stadt w Niemczech w 1571 r, dwadzieścia osiem lat po opublikowaniu wielkiego dzieła De revolutionibus orbium coelestium, w którym Kopernik wysunął teorie, że to planety krążą wokół Słońca, a nie odwrotnie. Kepler studiował na uniwersytecie w Tybindze, gdzie w 1571 r. został magistrem. Większość ówczesnych uczonych odrzucała heliocentryczną teorię Kopernika, ale będąc w Tybindze Kepler wysłuchał doskonałego wykładu na temat tej hipotezy i trafiła mu ona do przekonania. Po opuszczeniu Tybingi Kepler pracował przez parę lat w akademii w Grazu. Napisał tam swoją pierwszą książkę, w której ujawnił doskonałe opanowanie matematyki, że wielki astronom Tycho de Brahe zaproponował mu, współpracę. Kepler przyjął propozycję i w styczniu 1600 r. zaczął z nim pracować. Tycho de Brahe zmarł rok później. Kepler odziedziczył obszerne zapiski ze szczegółowych obserwacji planet prowadzonych w ciągu wielu lat. De Brahe, ostatni wielki astronom żyjący przed wynalezieniem teleskopu, był najbardziej starannym i dokładnym obserwatorem w historii, stąd jego notatki były wręcz nieocenione. Kepler był przekonany, że dokładna analiza matematyczna tych obserwacji pozwoli mu ostatecznie stwierdzić, która teoria ruchu planet jest słuszna. Kepler zrozumiał, na czym polega problem współczesnych mu astronomów Tycho de Brahe i Kopernik. Wszyscy oni zakładali, że orbity planet są okręgami lub ich kombinacjami (epicyklami), w rzeczywistości są one elipsami. Już po znalezieniu tego rozwiązania Kepler spędził wiele miesięcy na skomplikowanych obliczeniach, aby upewnić się, czy jego teoria istotnie zgadza się z obserwacjami Tycho de Brahe. Swoje dwa pierwsze prawa ruchu planet przedstawił w dziele Astronomia nova, wydanym w 1609 r. Prawa Keplera dostarczyły pełnego i prawidłowego opisu ruchu planet dookoła Słońca. Kepler nie wytłumaczył, dlaczego planety poruszają się po takich, a nie innych orbitach - ten problem rozwiązał dopiero Isaac Newton sto lat później, ale prawa Keplera były niezwykle ważnym wstępem do pracy Newtona. Wkład Keplera do astronomii dorównuje niemal osiągnięciom Kopernika. Miał tak wnikliwy umysł, że wysunął wniosek, iż ruchami planet kierują siły pochodzące od Słońca. Poza prawami ruchu planet Kepler dokonał w dziedzinie astronomii szeregu innych, mniej istotnych odkryć. Przyczynił się w znacznym stopniu do rozwoju teorii optyki. Zmarł w 1630 r. w Regensburgu w Bawarii.