CO TO JEST RYBA CHWAST I DLACZEGO JEST NAZYWANA RYBĄ OJCEM ???

Stynka ma wydłużone, lekko bocznie spłaszczone ciało, o przezroczystych łuskach. Podobnie jak siejowate i łososiowate ma płetwę tłuszczową. Ma bardzo duży, rozwarty pysk i stosunkowo duże zęby. Ubarwienie zmienne, zależne od koloru wody, grzbiet ciemniejszy, boki srebrzyste. Osiąga długość do 8- 12 cm rzadziej 18 i ciężar 15- 20g. Stynka jest rybą rozprzestrzenioną w europejskich wodach przybrzeżnych Atlantyku od północnej Hiszpanii do Skandynawii. Występuje także w Bałtyku, Zalewie Szczecińskim, Zatoce Gdańskiej, oraz zalewie Wiślanym i rozległych głębokich o zimnej, przezroczystej wodzie jeziorach położonych na północy kraju. Spotykana w rzekach. Bardzo wrażliwa na eutrofizację i zanieczyszczenia. Niestety jej liczebność spada.. Jest to gatunek występujący ławicowo. Żyje w pasie wolnej wody gdzie obficie rozwija się plankton skorupiakowy, stanowiący główny składnik pokarmu stynki. Starsze osobniki zjadają także małe ryby ( małe jazgarze ) , stwierdzono wśród nich kanibalizm. Dojrzałość płciową uzyskuje w 2 roku życia. Tarło odbywa głównie nocą, od II do V – w zależności od temperatury. Trze się stadnie w płytkich wodach (do 1 m) rzek lub jezior, na dnie piaszczystym lub kamienistym. Wędruje do 30 km w górę rzeki. Znaczenie gospodarcze stynki jest dość duże. Stanowi cenny surowiec do wyrobu wielu przetworów rybnych,pasz zwierzęcych i .....tranu! Jej mięso ma charakterystyczny zapach świeżego ogórka. Znaczenie stynki wzrasta w tych jeziorach, w których razem z nią występuje sandacz . Stynka bowiem stanowi podstawowy składnik jego pokarmu. Używana jest również przez wędkarzy o ile można ją dostać od rybaków, jako przynętę na sandacze i szczupaki. Na wędkę złowienie stynki jest prawie nie możliwe. Powodem tego jest jej sposób odżywiania się ( głównie plankton ). W czasach radosnej działalności PGR-ryb, funkcjonowało takie powiedzenie i określenie na drobne gatunki ryb, które według ówczesnej „ wiedzy „ ichtiologicznej były do niczego! Żadnego pożytku, tylko konkurencja pokarmowa dla cennych gatunków ryb (czytaj karpia). Pojecie to obejmowało gatunki ryb jak wspomniana stynka, ale również jazgarz, słonecznica, ukleja itd. Skutki takiego rozumowania odczuwamy do dzisiaj. A szczególnie odczuwają to akweny wodne i ich mieszkańcy. Nadmierny rozwój planktonu, glonów ( sinice ), spadek ilości drapieżników i wiele innych nie korzystnych zmian środowiska! Niestety zaburzony został łańcuch pokarmowy. A przywrócić wszystko do stanu pierwotnego będzie niezmiernie trudno