Psalm ósmy (Dawidowy) jest przykładem psalmu pochwalnego. W liczącym dziesięć wersetów utworze Dawid - nawiązując i opierając się na Genesis (kosmogonii biblijnej) - sławi Boga za stworzenie świata. Autor - pełen podziwu dla Pana - rozpoczyna i kończy utwór słowami: "Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię twoje na całej ziemi!".
O Panie, nasz Panie, jak przedziwne jest Twoje imię na całej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. Sprawiłeś, że na przekór Twoim przeciwnikom usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga. Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego? Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, uwieńczyłeś go czcią i chwałą. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, wszystko złożyłeś pod jego stopy: Owce i bydło wszelakie, i dzikie zwierzęta, Ptaki niebieskie i ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza. O Panie, nasz Panie, jak przedziwne jest Twoje imię na całej ziemi!