Gospodarka Egiptu
Egipt należy do grupy krajów słabiej rozwiniętych, o czym świadczy PNB na jednego mieszkańca, wynoszący 790 dol. USA.
Rolnictwo, które do niedawna było podstawą egzystencji kraju zatrudnia obecnie 40% ludności czynnej zawodowo. Od wieków związane jest z deltą i doliną Nilu, które skupiają aż 90% gruntów ornych i plantacji.
Główne uprawy to: bawełna, trzcina cukrowa, kukurydza, ryż, pszenica, jęczmień, fasola, proso, daktyle - 2 miejsce w świecie (14,7% produkcji światowej), warzywa (w tym pomidory - 4 miejsce w świecie, 6% produkcji światowej) i owoce.
Głównym bogactwem naturalnym Egiptu jest ropa naftowa i gaz ziemny. Największe złoża znajdują się w rejonie Zatoki Sueskiej, skąd pochodzi 70% wydobycia ropy naftowej.
Gaz ziemny eksploatuje się głównie na terenie delty Nilu, skąd pochodzi 40% krajowego wydobycia. Wśród pozostałych surowców mineralnych duże znaczenie ma dla Egiptu eksploatacja rud żelaza w okolicach Asuanu.
Przemysł przetwórczy Egiptu opiera się na własnych zasobach surowcowych. Do tradycyjnych gałęzi przemysłu należą: włókienniczy, spożywczy, obuwniczy i odzieżowy, wyrób dywanów oraz materiałów budowlanych.
Najsilniej uprzemysłowiony obszar Dolnego Egiptu wyznaczają trzy miasta: Kair, Aleksandria i Suez, natomiast Górny Egipt ma centrum przemysłowe w Asuanie.
W ostatnich latach wzrosła rola turystyki w gospodarce kraju. W 1993 r. Egipt odwiedziło 2,3 mln gości, głównie z Europy Zachodniej i Ameryki Północnej (ok. 50% ogółu turystów) oraz z Bliskiego Wschodu (30%). Wpływy z turystyki zagranicznej wyniosły 1,4 mld dol. USA.