Charakterystyka Zenka wójcika 3-4 zdania ocena postaci mieszanej na dziś

Bohaterem powieści "Ten obcy" był Zenek Wójcik. Miał on szesnaście lat i mieszkał we Wrocławiu. Podczas pierwszego spotkania z załogą Zenek wyglądał okropnie. Miał chorą nogę owiniętą w brudny bandaż. Zaś strój gorszy od bandaża i zabrudzona twarz. Zenek na początku nie chciał nic mówi o sobie. Pokazywał też, że jest samodzielny i pomoc nie była mu potrzebna, lez tak naprawdę jej potrzebował. Był skryty tak jak Ula. Swoimi umiejętnościami zainponował dzieciom. Umiał też zbudować szałas i rozpalić ognisko. Chwalebnym czynem Zenka było to, że uratował dziecko. Zginęłoby bez jego pomocy. Ponadto uratował psa Dunaja przed Wiktorem i Władkiem. Zaś słe czyny również mu się przydarzyły, np. kradzież Przekupce pięćdziesięciu złotych. Podobnie było z kradzieżą jabłek. Zenek był smutny, gdyż ojciec go nie chciał. Chodził nieszczęsliwy, bo nie mógł sam znaleźć wujka. Dopiero doktor Zalewski mu w tym pomógł. Przemiana Zenka została ukazana w ten sposób, że chłopak zaczął się przed wszystkimi otwierać. Był też dużo weselszy. Ufał załodze i świetnie się z nimi bawił. Zenek Wójcik zainponował mi, ponieważ był sympatyczny, odważny, realizował swoje plany. Niektóre z jego czynów wzbudziły we mnie wielki podziw. Czasami jego zachowanie było głupie, lecz umiał się poprawić. Myślę, że Zenek mógłby być dobrym kolegą i przyjacielem.