Miłość w Nowym Testamencie często związana z wiarą i nadzieją: Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość - nauczał św. Paweł. ”Odyseja” - Homer przedstawia Penelopę - żonę Odysa, króla Itaki, jako wzór, ideał i odwieczny symbol najtrwalszej małżeńskiej miłości oraz bezwzględnej wierności. Przez dwadzieścia lat, pomimo natarczywości licznych zalotników była niezmiennie wierna tułającemu się Odysowi. ”Sonety do Laury” - Petrarka opisuje swą nieszczęśliwą miłość do Laury. Uczucie jest u niego potęgą, której nie można się oprzeć, jakkolwiek i ona podlega przemijaniu, jak wszystko, co doczesne. ”Śluby panieńskie” - A. Fredro przedstawia swoje poglądy na temat miłości i uczuć. Autor komedii swej dodał podtytuł Magnetyzm serca. Fredro starał się pokazać, iż uczucie łączące ludzi jest siłą tak wielką jak przyciąganie magnesu i nic nie może na nie wpłynąć. ”Nowa Heloiza” - J.J. Rousseau – ukazuje życie wewnętrzne, uczuciowe motywy postętrzne, uczuciowe motywy postępowania i intymne doznania pary zakochanych. Świat przez wieki bardzo się zmienił i teraz nie zawsze jest czas i miejsce na wielkie uczucie, ludzie są zabiegani, zajęci pracą, zajmowaniem się różnymi sprawami i miłości do drugiej osoby poświęcają znacznie mniej czasu niż powinni, niż to było w romantyzmie. W dzisiejszych czasach liczą się pieniądze, kariera zawodowa, natomiast miłość schodzi na dalszy plan, choć oczywiście nie jest całkiem wykluczana. Miłosne uniesienia przechodzimy raczej w latach swej młodości, później jednak, gdy zaczynamy pracować, tracimy młodzieńczą witalność i piękność to po prostu uczucie powoli zanika.
