-koszalińskie -gdańskie - szczecińskie
Pobrzeże Szczecińskie – w południowej części występują moreny czołowe, w centrum kilka jezior morenowych i rynnowe jezioro Miedwie; – Odra uchodzi do Zalewu Szczecińskiego Odrą Zachodnią i Odrą Wschodnią (Regalica), która utworzyła duże jezioro deltowe – Dąbie; – Zalew Szczeciński łączy się z Zatoką Pomorską trzema ramionami Odry: Pianą, Świną i Dziwną; – wiatry północne wpychają wodę morską do Zalewu Szczecińskiego, co powoduje powstawanie u południowych wybrzeży wysp Uznam i Wolin tzw. wstecznej delty; – w rejonie Pyrzyc wytworzyły się żyzne czarne ziemie; – w rejonie Kamienia Pomorskiego występują złoża ropy naftowej i gazu ziemnego. Pobrzeże Koszalińskie – naprzemianległe odcinki wybrzeża wysokiego z cofającym się klifem i wybrzeża niskiego – szerokie piaszczyste plaże i mierzeje; – mierzeje odcinają od morza przybrzeżne jeziora o niewielkiej głębokości (Jamno, Bukowo, Kopań, Wicko, Gardno, Łebsko); – w rejonie jeziora Łebsko ruchome wydmy dochodzące do 56 m wysokości; – we wschodniej części Pobrzeże Koszalińskie oddzielone jest od Pojezierzy Polskich pradoliną Redy i Łeby. Pobrzeże Gdańskie – Delta Wisły (Żuławy Wiślane) • utworzyła się w ciągu ostatnich 5 tys. lat; • płaska równina akumulacyjna zbudowana z namułów rzecznych o średniej miąższości do 40 m; • około 30% powierzchni to obszary depresyjne; • w północnej części występuje zespół wydm o wys. 20-30 m; • w części wschodniej znajduje się płytkie jezioro deltowe Drużno; • bardzo gęsta sieć naturalnych i sztucznych cieków; • długość kanałów – 3 tys. km, długość bocznych rowów odwadniających – 17 tys. km; • największe rzeki to Leniwka (główne ramię Wisły) i Nogat odcięty od Wisły jazem i śluzą; • wody podziemne zalegają bardzo płytko – podsiąkanie słonych wód morskich; • deficyt wody pitnej; • ok. 85% powierzchni zajmują żyzne mady; – Mierzeja Helska i Mierzeja Wiślana • Mierzeja Helska o długości 34 km i szerokości do 3 km (w najwęższym miejscu 150 m) ciągle, choć bardzo wolno, narasta; • Mierzeja Wiślana o długości ok. 90 km i szerokości 1-2 km, w części zachodniej połączona jest z deltą Wisły; • na mierzejach występują wydmy dochodzące do 30 m wysokości; • wysoczyzny, zwane kępami, dochodzą do kilkudziesięciu metrów wysokości (kępy: Swarzewska, Pucka, Oksywska, Redłowska) i tworzą od strony morza wysokie klify. Kępy rozdzielone są głębokimi dolinami, nazywanymi jarami. Nizina Staropruska – do Polski należy tylko jej południowa część; – zbudowana jest z gliny zwałowej, niemal pozbawiona jezior;
