Struktura polskich gleb: *bielicowe, brunatne, płowe 80% *mady 4, 5% *rędziny 1% *czarne ziemie 2% *czarnoziemy 1% *gleby bagienne 8% *tereny antropogeniczne Gleby inicjalne - występują w górach i na terenach sandrowych. Są na pograniczu gleb i skał, słabo przeobrażone. Gleby bielicoziemne - wyraźny poziom wymywania i wmywania. Tworzą się na piaskach i glinach pod roślinnością iglastą. Gleby brunatnoziemne - poziom brunatnienia o rdzawym zabarwieniu. Spotykane pod lasami liściastymi i mieszanymi. Czarnoziemy - najbardziej urodzajne, bogate w próchnicę. Występują w małych ilościach w okolicach Tomaszowa Lubelskiego i Sandomierza. Czarne ziemie - gleby pobagienne, urodzajne, lecz o gorszych właściwościach fizycznych niż czarnoziemy. Występują w okolicach Inowrocławia, Sochaczewa, Wrocławia, Błonia. Gleby bagienne - powstają w środowisku o dużym uwilgotnieniu. Występują na pojezierzach. Mady - powstają wskutek gromadzenia się osadów wylewanych okresowo przez rzeki. Występują wzdłuż dolin rzecznych (najwięcej na Żuławach Wiślanych). Rędziny -wytworzone na skałach węglanowych, wapieniach, gipsach. Mają odczyn zasadowy. Występują głównie na wyżynach. Gleby słone - w Polsce występują jedynie lokalnie przy brzegu Bałtyku, duże ilości soli są szkodliwe dla większości roślin. Gleby antropogeniczne - kulturoziemne (przeobrażone w wyniku intensywnej gospodarki rolnej) i industrioziemne (przekształcone pośrednio lub bezpośrednio przez przemysł). Inne gleby: - gleby górskie ( Karpaty, Sudety) - gleby zdegradowane przez człowieka i przemysł (okręgi przemysłowe, aglomeracje miejskie)
