Karol Wojtyła modlitwy nauczył się od swojego Ojca, którego często widział nocą modlącego się na kolanach. Charakterystyka modlitwy Jana Pawła II Jan Paweł II: *modlił się z ogromnym zaufaniem Panu Bogu; *modlił się systematycznie; *modlił się z wiarą i radością; *traktował Boga, jak najlepszego Ojca; *cały na modlitwie "zatapiał" się w Bogu; *Jego modlitwa była różnorodna: codziennie sprawował Eucharystię, modlił się na Różańcu i odprawiał Drogę Krzyżową; *modlitwa przemieniała Go w takiego człowieka, jakim chciał Go widzieć Bóg, czyli świętego; *z modlitwy rodziła się potrzeba pomocy potrzebującym; *z niej czerpał siłę i odwagę do spełniania swoich codziennych obowiązków. Jan Paweł II żywił głębokie przekonanie, że Maryja jest Jego Matką i to Jej poświęca swoje życie w zawierzeniu "Totus Tuus". Modlitwa ta, jak sam napisał, daje nam możliwość, iż w dziesiątki Różańca możemy „wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych, którzy są nam najbliżsi, tych, o których się troszczymy. W ten sposób ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim”. Modlitwa różańcowa była ulubioną modlitwą Papieża, odmawiał ja co dzień, bo jak napisał o Różańcu po 24 latach pontyfikatu: "Towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczeń. Zawierzyłem mu wiele trosk. Dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy". Napisał, że Różaniec jest "skarbem, który trzeba odkryć" "Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi". Benedykt XVI powiedział o JPII: "To, o co nowo wybrany papież prosił wszystkich,sam wcześniej uczynił: otworzył dla Chrystusa społeczeństwo, kulturę, systemy polityczne i ekonomiczne, odwracając z siłą olbrzyma - siłą, którą czerpał z Boga - tendencję, która wydawała się być nieodwracalna". też Benedykt XVI: "Zawsze uderzał mnie i budował przykład Jego modlitwy: zanurzał się w spotkaniu z Bogiem, pomimo rozlicznych trudności Jego posługiwania. A potem świadectwo Jego cierpienia: Pan pozbawiał Go stopniowo wszystkiego, lecz On pozostawał skałą, zgodnie z wolą Chrystusa. Jego głęboka pokora, zakorzeniona w intymnym zjednoczeniu z Chrystusem, pozwoliła Mu dalej prowadzić Kościół i dawać światu jeszcze bardziej wymowne przesłanie, i to w czasie, gdy topniały Jego siły fizyczne. W ten sposób doskonale zrealizował On powołanie każdego kapłana i biskupa: bycia jedno z Chrystusem, z Tym, którego codziennie przyjmuje i ofiaruje w Eucharystii". Kard. Dziwisz o Janie Pawle II w kontekście tegorocznego Dnia Papieskiego: "był to przede wszystkim mąż modlitwy i człowiek kontemplacji Boga".
