Powiedz, jakie wydarzenie wpływ na rozkwit muzyki polskiej w epoce rezonansu  

1. Utwory wielogłosowe pisane do tekstów z XV wieku. 2. Muzyka kościelna,ściśle związana z obrzędami.  3.Wzrasta poziom muzyki świeckiej 4. W muzyce Polskiej pojawiają się elementy ludoew,co pozwala odróżnic naszą muzyke od europejskiej. 5.Na polską muzyke wpływa równiez reformacja niemiecka, z chorałem protestanckim. 6. Głównyą stolicą muzyki staje sie Kraków.  7. Do muzyki kościelnej przyczynił sie Zygmunt Stary,który ufundował kapele Rorantystów, na wzór kapeli włoskiej. 8. Utworzono kapele katedralną oraz kapele Angelistów. 9. Przedmiotem zainteresowań stała sie muzyka wokalna.  

W Polsce renesans okazał się okresem rozkwitu muzyki. Już w II połowie XV wieku pojawiały się wielogłosowe utwory do tekstów polskich (Chwała Tobie Gospodzinie czy O najdroższy kwiatku). W XVI wieku głównym ośrodkiem muzyki był Kraków.   Działała tu kapela królewska, składająca się z wykształconych w muzyce cudzoziemców, oraz słynna kapela Rorantystów działająca przy Katedrze wawelskiej. Ufundowana w 1543 przez Zygmunta I Starego odegrała największą rolę w pol­skiej kulturze muzycznej XVI wieku. Wzorem stała się  włoska Kapela Sykstyńska. Ten zespół wokalny składał się z 9 księży – Polaków, a pierwszych ich przełożonym został Mikołaj z Poznania. Śpiewali głównie w Kaplicy Zygmuntowskiej,  podczas np. mszy świętej roratniej oraz w czasie większych świąt kościelnych. Mieli bardzo ambitny repertuar: śpiewali wielogłosowe utwory na 4-5 głosów równych a capella, kompozytorów polskichi obcych (np. Palestriny, Orlando di Lasso, Certona i Goudimela). Wskutek powstania konkurencyjnej wokalno-instrumentalnej kapeli katedralnej w XVII w., poziom kapeli zaczął podupadać. W 1794 r., kiedy zaprzestano finansować zespół, doprowadziło to do jej likwidacji. Uprawiano muzykę kościelną i świecką, artystycznie nie ustępującą muzyce religijnej, często opartą na motywach ludowych. W repertuarze kapeli królewskiej znajdowały się obok dzieł polskich autorów również liczne dzieła twórców niderlandzkich, włoskich, francuskich i niemieckich.   O stanie muzyki w Polsce świadczy repertuar tabulatur organowych (zbiorów utworów) Jana z Lublina (1537—48) i klasztoru Św. Ducha w Krakowie (1548). Znane były u nas nazwiska Josquina des Pres, Jannequina, Senfla, Festy. Muzyka szkoły niderlandzkiej wywarła na kompozytorów polskich wpływ równie silny jak później muzyka szkół włoskich. Do Polski przenikały te wpływy w różny sposób, bądź przez to, że nasi muzycy studiowali za granicą, bądź dzięki temu, że obcy muzycy działali w Polsce. W Kra­kowie w połowie XV wieku pełne studia muzyczne pobierał Heinrich Finek, jeden z wybitniejszych twórców niemieckich.   W pierwszej połowie XVI wieku działa Sebastian z Felsztyna (ok. 1485— po 1536) i Jerzy Liban (1464— po 1543). Msze pisali Marcin Leopolita, Krzysztof Borek (zm. 1574) i Tomasz Szadek (ok. 1550—1612), ale szczególne miejsce w muzyce religijnej XVI wieku zajmuje Wacław z Szamotuł. Tworzył także Mikołaj Zieleński, kontynuator polichóralnej techniki szkoły weneckiej. Obok form religijnych szerzej zakrojonych, takich jak msza czy motet, upra­wiano pieśń wielogłosową religijną i świecką. Tu na pierwszy plan wybija się Mikołaj z Krakowa jako twórca pieśni w stylu Josquina des Pres, związany z ruchem reformacyjnym Cyprian Bazylik, autor psalmów i hymnów, a zwłasz­cza Mikołaj Gomółka. Muzykę instrumentalną reprezentują w Polsce w XVI wieku lutniści: Woj­ciech Długoraj, Jakub Polak i spolszczony Włoch Diomedes Cato, a także działający przez jakiś czas w Polsce Valentin Bakfark, Węgier. Ważną rolę odgrywają w ich muzyce tańce (polskie i obce), fantazje i ricercary; z tańców obcego pochodzenia popularnością cieszyły się tańce francuskie i włoskie. Muzykolodzy polscy wykryli w kilkudziesięciu zbiorach muzycznych po­chodzących z Niemiec, Szwecji, Węgier, Czech, Holandii i Anglii przeszło 300 tytułów wskazujących na polski rodowód tańców.     W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.