Oceń potencjał naturalny w województwie Podkarpackim wymieniając jego dobre i słabe strony. W 3-5zdaniach.

Uwzględniając położenie, zasoby naturalne i materialne, jak również elementy ochrony środowiska można wyróżnić następujące funkcje województwa podkarpackiego w Europie: Funkcja komunikacyjna, związana z paneuropejskim korytarzem transportowym Nr 3 (autostrada nr 2, magistrala kolejowa nr 30, międzynarodowe lotnisko w Jasionce); Funkcja ochronna, obejmująca unikatowe w skali europejskiej zasoby przyrodnicze (w tym obszary leśne), zasoby kultury materialnej i duchowej; Funkcja produkcyjna, oparta o historycznie ukształtowany przemysł lotniczy, wykorzystujący najnowsze technologie, przede wszystkim w ramach utworzonego z inicjatywy WSK PZL Rzeszów S.A. Stowarzyszenia Dolina Lotnicza, a także przemysł przetwórstwa rolno-spożywczego, elektromaszynowy i chemiczny. Rozwijanie funkcji produkcyjnej regionu dokonuje się także poprzez wytwarzanie ekologicznej, zdrowej żywności na rynek krajowy i zagraniczny. Województwo podkarpackie obejmuje obszar 17 844 km2, co stanowi 5,6% powierzchni Polski i 0,4% obszaru UE. Pod względem wielkości zajmuje 68. miejsce wśród 254 regionów. Powierzchnia Podkarpacia stanowi 11,6% największego regionu UE, a jednocześnie jest prawie 1 500 razy większa od najmniejszego. Podkarpackie wielkością obszaru jest podobne do regionów: węgierskiego - Eszak-Alfold, czeskiego - Jihozapad, brytyjskiego - Eastern Scotland, francuskiego - Basse-Normandie oraz do województwa kujawsko-pomorskiego. Zamieszkiwane jest przez 2 098 tys. osób i zajmuje pod tym względem 70. miejsce wśród regionów NTS-2. Podkarpackie, w którym stopa bezrobocia wynosiła w 2002 r. 18,2%, zajęło 225. miejsce wśród 252 regionów NTS-2. W rankingu regionów ze względu na poziom rozwoju społeczno-gospodarczego województwo uplasowało się na 229. miejscu wśród 237 regionów. W badaniach przyjęto następujące cechy diagnostyczne: PKB na jednego mieszkańca (według parytetu siły nabywczej), przyrost naturalny na 1000 ludności, śmiertelność niemowląt, saldo migracji na 1000 ludności, odsetek ludności czynnej zawodowo z wyższym wykształceniem, liczba lekarzy przypadająca na 100 tys. ludności, wydatki na badania i rozwój (B+R) na jednego mieszkańca, długość dróg (krajowych, regionalnych i gminnych) na 100 km2 powierzchni. PKB per capita w województwie podkarpackim w 2001 r. wyniósł poniżej 50% średniej unijnej. Wskaźnik przyrostu naturalnego w przeliczeniu na 1000 ludności w 1999 r., wynoszący 2,5‰, dał województwu 45. miejsce wśród 237 regionów. Województwo podkarpackie z ujemnym saldem migracji w 1999 r. (-1,5‰) uplasowało się na 203. miejscu. W 2000 r. na 1000 urodzeń przypadało 7,2 zgonów niemowląt, co pod tym względem dawało 207. miejsce. Odsetek ludności aktywnej zawodowo z wyższym wykształceniem w 2002 r. wynosił 11,9% - 210. miejsce wśród regionów. Pod względem liczby lekarzy na 100 tys. osób zajęliśmy 227. miejsce ze 177 lekarzami na 100 tys. ludności. Przeciętne wydatki na B+R na jednego mieszkańca w 2001 r. kształtowały się na poziomie jednym z najniższych w rankingu. Na 100 km2 powierzchni przypadało w województwie podkarpackim 98,9 km dróg kołowych (167. miejsce). Wg danych z 2002 r. województwo podkarpackie, obok pozostałych czterech wschodnich regionów Polski, zajmowało najniższe miejsca w statystycznych rankingach ekonomicznych regionów UE. Jego PKB w przeliczeniu na osobę stanowiło około 1/3 (33%) średniego PKB 254 regionów UE. Ponadto charakterystyczne dla regionu jest m.in. wysokie bezrobocie oraz niskie nakłady na działalność badawczo-rozwojową. Przyśpieszenie rozwoju oraz poprawa poziomu życia mieszkańców Podkarpacia wymaga podnoszenia konkurencyjności regionu, przy zachowaniu zasady zrównoważonego rozwoju sieci ośrodków miejskich i obszarów wiejskich.