A wiec podmiot liryczny jest nieszczęśliwie zakochany przez co cierpi, porównuje sie on do trupa na zasadzie podobieństw i kontrastów. Według zdania podmiotu trup jest w lepszej sytuacji, bo nic już nie czuje, ma święty spokój,tutaj pełni role adresata,choć nic nie mówi-to jest cały paradoks sytuacji,odpowiadający epoce. *podobienstwa: ***trup *** zakochany -leży zabity strzałą śmierci -zabity strzała miłości -blady z przyczyn pośmiertnych -blady z cierpienia -pali się płomień wokół niego jako świece -pali sie w nim płomien miłosci -spowity ciemnością(zakryty suknem czarnym) -spowity ciemnościa swego umysłu,zniewolonego miłością *róznice: -nic nie mówi -mówi,płacze i skarży się -nie czuje -cierpi srodze -zimny jak lód -rozpalony miłością -rozsypie się w proch(rozłozy pośmiertnie) -żyje wiec nie może się rozpaść, mimo że spala go od środka ogień miłości. Wszystko jest odpowiednio poukładane w kolejności wersow utworu. :)
Wiersz Jana Andrzeja Morsztyna "do trupa" Zad 3/140 kl III gim. Jaki jest stan ducha podmiotu lirycznego i jego słuchacza;trupa? Porównaj stany emocjonalne, przytaczając cytaty i nazywając uczucia. Proszę o szybką odpowiedz :) Daje naj...
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź