Życie niestety nie jest usłane różami, więc zdarzają się zarówno pozytywne i negatywne sytuacje, które nie raz sięgają tragizmu. Pomimo wszystko należy jednak spróbować rozwiązać każdy problem, stojący na drodze, po prostu dokonać właściwego wyboru. Sądzę, że refleksja nad zachowaniem bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza "Krzyżacy" może pomóc czytelnikowi w podejmowaniu trudnych decyzji życiowych. W pierwszej kolejności chciałabym zwrócić uwagę na postawę i działanie Zbyszka z Bogdańca. Porwano jego ukochaną - Danusię. Mógł się poddać i wieść spokojne życie wraz z Jagienką, która była nim wyraźnie zainteresowana, ale - w imię miłości - nie zrobił tego. Wyznaczył sobie cel i za wszelką cenę chciał go urzeczywistnić. Pomimo przeciwności uparcie starał się odnaleźć dziewczynę i w końcu mu się to udało. Choć Danusia zmarła, co było dla niego ogromnym ciosem, nie chciał się złamać. Wiedział, że życie stoi jeszcze przd nim otworem. Sytuacja ta wyjątkowo trafnie opisuje fakt, że miłość jest w stanie przezwyciężyć wszystko. Nie ma rzeczy niemożliwych. Zbyszko wprawdzie poniósł klęskę, lecz wystarczył fakt, że podjął się działaniu i poradził sobie z jego zrealizowaniem. Kolejno odwołam się do przypadku Juranda - ojca Danusi. Nie mógł on poradzić sobie z faktem, że zmarła jego żona, a córka została porwana. Bardzo przypominała mu o swej wybrance, a stracił także i ją. W związku z tym uznał, że musi odzyskać Danusię. Kiedy wybrał się do siedzby spraców i dał radę się do niej dostać, zamiast Danusi Krzyżacy przedstawili mu inną kobietę w brudnych szatach. Wpadł w furię, zabił kilku zakonników. Został za to ukarany - stracił wzrok i rękę. Ponadto Jurand stanął przed inną - równie trudną decyzją. Miał możliwość wyboru - pomścić swoje krzywdy czy też wybaczyć oprawcom. Ostatecznie porzucił chęć zemsty, dokonał niespodziewanie aktu miłosierdzia wobec wroga, puszczając go wolno. Jest to niezwykle godne i piękne zachowanie, które dla współczesnego czytelnika może być wzorem postępowania. Poprzez dokonanie samosądu na zakonniku stałby się jemu podobnym, a tak zachował do końca godność i rycerskość. Ostatnim argumentem będzie postawa Jagienki. Już od pewnego czasu obdarzała uczuciem Zbyszka. Choć miała kilku adoratorów, pozostała mu wierna. Pocieszała rycerza po śmierci Danusi, aż zdobyła jego miłość. Można stwierdzić, że było to nagrodą za dobroć jej serca. Podsumowując sytuacje bohaterów, można stwierdzić, że nigdy nie należy się poddawać - nawet w razie porażki. Po prostu trzeba zostawić to za sobą i żyć dalej. Wszystko może po pewnym czasie się odmienić, obrać właściwą - pozytywną ścieżkę. Czasami jednak skutki zachowania się w danej chwili można odczuwać później przez lata, więc konieczne jest przemyślenie każdego ruchu, by nie popełnić błędu. Myślę, że moje argumenty są wystarczającym udowodnieniem słuszności obranej tezy. Wypracowanie znajduje się również w bazie zadane.pl
