wykonynywany był przez chóry męskie (złożone z zakonników lub kleryków). Praktykowano śpiew antyfonalny (na przemian śpiewały 2 chóry) i responsorialny (kantor śpiewał na przemian z chórem).Dominującąformą muzyczną okresu średniowiecza był śpiew jednogłosowy który w latach 590-604 papież Grzegorz Wielki polecił opracować w tak zwany antyfonarz . NA jego cześć śpiew ten został nazwany Chorałem Gregoriańskim. Cechy Chorały to : -arytmetyczność(nie posiada metrum) -melizmatyczność (śpiewanie jednej sylaby na kilku lub kilkanastu dźwiękach -jednogłosowość
Melodię chorału na początku zdwajano w interwale kwinty lub kwarty. Polegało to na tym, że drugi głos śpiewał dokladnie tą samą melodię, tylko, ze na innych dźwiękach. Była to najprostsza forma wielogłosawości. następnie dodawano głosy w odległości tercji lub seksty.