Budowa partycji NTFS .Każdy plik na partycji NTFS stanowi zbiór atrybutów. Dotyczy to nawet zawartości pliku, która traktowana jest jako jeden z atrybutów. Inne atrybuty to nazwa pliku i jego rozmiar. Dzięki takiemu rozwiązaniu system operacyjny traktuje pliki jako obiekty o różnych charakterystykach. Pozwala to na łatwe zarządzanie plikami i dodawanie atrybutów w przyszłości. NTFS przechowuje pliki (także pliki specjalne) używając systemu klastrów - każdy plik podzielony jest na klastry, z których każdy zawiera 512 bajtowe sektory. Maksymalny rozmiar partycji NTFS to bajtów, czyli 18,446,744,073,709,551,616 bajtów. Cały system plików NTFS, jest zbudowany z plików. Informacje o partycji przechowywane są w zestawie specjalnych plików, które są tworzone wraz z partycją. Zawierają one informacje o plikach na partycji, rozmiarze partycji, rozmieszczeniu klastrów. Jedynym elementem NTFS, który nie jest plikiem jest boot sektor, który poprzedza pliki specjalne. Odpowiedzialny jest za najbardziej podstawowe funkcje, np. ładowanie systemu operacyjnego. FAT Dysk twardy podzielony jest na niewielkie fragmenty, zwane jednostkami alokacji lub klastrami. Ponieważ jednostka alokacji jest wartością logiczną, a nie fizyczną (nie znajduje się ona fizycznie na dysku), jej rozmiar można różnie zdefiniować w zakresie od 512 bajtów do 64 kilobajtów (Windows NT pozwala tworzyć nietypowe klastry o wielkości 256 kB). Każdy znajdujący się na dysku twardym plik zajmuje jeden bądź więcej klastrów, ale w jednym klastrze może znajdować się tylko jeden plik (lub jego część). Gdy rozmiar pliku jest mniejszy niż rozmiar klastra, niewykorzystane miejsce marnuje się, zatem dlatego im mniejsze jednostki alokacji, tym bardziej ekonomicznie wykorzystane jest miejsce na dysku. Maksymalna liczba jednostek alokacji na dysku jest jednak ograniczona przez system plików. FAT (File Allocation Table – tablica alokacji plików) jest to tablica opisująca, w których klastrach dysku twardego lub dyskietki magnetycznej system operacyjny ma szukać każdego z zapisanych na nim plików. FAT jest tworzony podczas formatowania nośnika danych. Podczas zapisu pliku informacje o nim są automatycznie zachowywane w tablicy FAT. Potocznie przez FAT rozumie się FAT16 lub FAT32. Formatowanie niskopoziomowe dysku twardego, dyskietki – operacja, która przygotowuje powierzchnię nośnika do pracy w komputerze. Polega na naniesieniu niezbędnych dla kontrolera dysku informacji wykorzystywanych do odnajdywania miejsc zapisu sektorów oraz, w niektórych typach dysków, do pozycjonowania głowic. Podczas formatowania zostają zapisane na dysku nagłówki sektorów zawierające informacje o numerze cylindra i sektora, oraz próbne sektory. Sorki że tak długo ale dużo było pisania :-) Daj najj
