co bierze sie pod uwage przyznajac w polsce jednostce osadniczej prawa miejskie??  

co bierze sie pod uwage przyznajac w polsce jednostce osadniczej prawa miejskie??  
Odpowiedź

musi byc wystarczajaca ilosc mieszkancow

Jakość środowiska, a co za tym idzie także warunki życia w dużych miastach, są coraz gorsze. Hałas, którego głównym źródłem są pojazdy na ruchliwych ulicach, dokucza mieszkańcom w dzień i w nocy. Zanieczyszczenia powietrza – emitowane przede wszystkim przez silniki samochodów i autobusów oraz przez urządzenia grzewcze opalane węglem, niekorzystnie wpływają nie tylko na zdrowie ludzi, ale również na kondycję zieleni w parkach i przy ulicach. Tłok w komunikacji publicznej, ciągły pośpiech, wysokie koszty utrzymania… A mimo to ludzie na wszystkich kontynentach wciąż szukają szczęścia w wielkich miastach. Na początku XIX wieku w miastach całego świata mieszkało nie więcej niż 30 milionów ludzi, co stanowiło 2,5% ludności świata. Przez następne 100 lat liczba ta wzrosła do 2 miliardów. Według raportu Banku Światowego (Cities in Transition, 2000) - poświęconego przeobrażaniu się miast, około roku 1960 ludność miejska stanowiła blisko 25% mieszkańców Ziemi, w roku 1990 osiągnęła 40%. W 2006 roku w miastach żyło 51% populacji świata. Prognozy mówią, że w roku 2030 udział ten przekroczy 60%. Z kolei raport ONZ z 2004 roku o stanie miast ocenia, że w roku 2000 ludność miejska osiągnęła już liczbę 2,86 miliarda. Niektóre źródła podają, że w 2015 roku populacja mieszkańców miast wzrośnie o kolejny miliard. Liczba mieszkańców miast gwałtownie wzrasta przede wszystkim w krajach rozwijających się. Jeszcze w 1950 roku na świecie było tylko 8 aglomeracji miejskich, których liczba mieszkańców przekroczyła 5 milionów, a tylko dwie z nich znajdowały się w obrębie krajów rozwijających się. Według prognozy na rok 2015, takich ośrodków miejskich będzie już 37, z czego tylko 9 znajdować się będzie w krajach rozwiniętych. Do połowy XX wieku największym wzrostem liczby ludności odznaczały się duże miasta - w tym ośrodki przemysłowe, zaś po 1950 roku – miasta o złożonej strukturze gospodarki (tzw. wielofunkcyjne) oraz stolice, a zwłaszcza ośrodki o znaczeniu międzynarodowym. W konsekwencji nierównomiernego przestrzennie rozwoju wielkich miast lista największych z nich zmieniła się, zmieniło się też pojęcie „wielkiego miasta”. Za duże miasto uznaje się w Polsce takie, które liczy powyżej 100 tysięcy mieszkańców. W 2003 roku takich miast było w Polsce 40. Pojęcie „megamiasto”, czyli „megapolis” został wprowadzony przez ONZ w latach 70. XX w. i oznaczał wówczas wszystkie miejskie aglomeracje liczące 8 milionów mieszkańców i więcej. Jednak w latach 90. podniesiono ten próg do 10 milionów. Z prognoz ONZ wynika, że w 2015 roku będą 22 „megamiasta”, w których liczba mieszkańców przekroczy ten próg.

Dodaj swoją odpowiedź