Opis obrazu Włodzimierz Tetmajer, Dworek w Bronowicach

Choć Włodzimierz Tetmajer malował głównie wiejskie sceny rodzajowe, pejzaże oraz polichromie kościelne; to wśród dzieł przez niego namalowanych odnaleźć możemy dwa obrazy przedstawiające dwór polski. "Dworek w Bronowicach", obraz olejny na tekturze namalowany po 1903 roku przedstawia front tradycyjnego dworu. Dziś znajduje się w zasobach Muzeum Narodowego w Krakowie. Drugi obraz zatytułowany „Na ganku Tetmajerówki” namalowany został w 1910 roku  na płótnie. Znajduje się on z kolei w zasobach Muzeum Literatury w Warszawie.   Włodzimierz Tetmajer (ur. 31 grudnia 1861 w Harklowej koło Nowego Targu, zm. 26 grudnia 1923 w Bronowicach koło Krakowa) – polski malarz i grafik, jeden z czołowych przedstawicieli Młodej Polski; działacz polityczny; brat przyrodni poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera. W latach 1889-1895 malarstwa uczył się u Jana Matejki. W 1890 ożenił się z Anną Mikołajczykówną, córką chłopa z Bronowic, gdzie zamieszkali w drewnianym, krytym strzechą domu z drewnianym gankiem, typowym dworku końca XIX w. Szwagrem Włodzimierza Tetmajera był poeta Lucjan Rydel, który za żonę wybrał sobie siostrę Anny, Jadwigę Mikołajczykównę. Uroczystości weselne tej pary (20 listopada 1900 w domu Tetmajerów) zostały przedstawiony w dramacie Wesele Stanisława Wyspiańskiego; Tetmajer został w nim uwieczniony jako Gospodarz.