Opisz historie Van Gogha . !  POmocy . < 3

Vincent Willem van Gogh (wym. [ˈvɪnsɛnt vaŋˈɣɔɣ][uwaga 1]; ur. 30 marca 1853, zm. 29 lipca 1890) – holenderski malarzpostimpresjonistyczny, którego twórczość dzięki żywej kolorystyce i emocjonalnemu oddziaływaniu wywarła dalekosiężny wpływ na sztukę XX w. Artysta w ciągu swego życia cierpiał na napady lękowe i narastające ataki spowodowane zaburzeniami psychicznymi. Zmarł w wieku 37 lat jako twórca nieznany szerszemu ogółowi, popełniwszy samobójstwo z użyciem broni palnej. Mało doceniany za życia, van Gogh zyskał rosnącą sławę po śmierci. Dziś jest powszechnie uważany za jednego z największych malarzy w historii, artystę, którego twórczość stanowi istotne źródło sztuki współczesnej. Van Gogh zaczął malować na kilka lat przed ukończeniem 30 roku życia a swe najbardziej znane dzieła stworzył w ciągu 2 ostatnich lat. Jest autorem ponad 2000 dzieł, w tym ok. 900 obrazów i ok. 1100 rysunków i szkiców. Dziś jego liczne autoportrety, pejzaże, portrety i słoneczniki należą do najbardziej rozpoznawalnych i najdroższych dzieł sztuki na świecie. Lata wczesnej młodości van Gogh spędził pracując w firmie handlującej dziełami sztuki i podróżując między Hagą, Londynem a Paryżem. Po powrocie do Anglii otrzymał posadę nauczyciela. Jego wczesnym pragnieniem zawodowym było zostanie pastorem. Od 1879 pracował jako misjonarz w górniczym zagłębiu w Belgii. W tym czasie rozpoczął sporządzanie szkiców ludzi z lokalnej społeczności. W 1885 namalował swe pierwsze wielkie dzieło, Jedzący kartofle. Jego paleta w tamtym czasie składała się przeważnie z mrocznych, ziemistych odcieni i nie wykazywała ani odrobiny żywej kolorystyki, która charakteryzowała jego późniejsze prace. W marcu 1886 van Gogh przeniósł się do Paryża i odkrył francuskich impresjonistów. Później wyjechał na południe Francji i poddał się czarowi silnego światła słonecznego, które tam znalazł. Jego prace stały się jaśniejsze kolorystycznie a on sam wypracował swój jedyny i bardzo rozpoznawalny styl, który w pełni rozwinął się podczas jego pobytu w Arles w 1888. Rozmiar wpływu, jaki choroba umysłowa van Gogha wywarła na jego twórczość, stał się przedmiotem spekulacji po jego śmierci. Pomimo szeroko rozpowszechnionej tendencji do romantyzowania złego stanu jego zdrowia współcześni krytycy widzą w nim artystę głęboko sfrustrowanego bezczynnością i chaosem myślowym wywołanym atakami choroby. Według krytyka sztuki Roberta Hughesa późne prace van Gogha ukazują go jako artystę w pełni zdolności twórczych i całkowicie panującego nad sobą

Van Gogh jest obecnie jednym z najbardziej znanych malarzy post-impresjonistów, choć nie było doceniane w swoim życiu. Vincent Van Gogh urodził się w dniu 30 marca 1853 roku w Zundert w południowej Holandii, syn pastora. W 1869 roku objął pierwszą pracę, pracując w branży Hadze międzynarodowej sztuki firmą zajmującą. Zaczął pisać do jego młodszy brat Theo, korespondencja, która trwała przez resztę życia Van Gogha. Pracy Van Gogha zabrał go do Londynu i Paryża, ale nie był zainteresowany w pracy i został zwolniony w 1876 roku. Na krótko został nauczycielem w Anglii, a następnie głęboko zainteresowany chrześcijaństwem, kaznodzieja w społeczności górniczych w południowej Belgii. W 1880 roku, w wieku 27 lat, postanowił zostać artystą. Poruszał się, ucząc się rysować i malować i otrzymania wsparcia finansowego z Theo. W 1886 roku, Van Gogh dołączył Theo w Paryżu, a spotkałem wielu takich artystów jak Degas, Toulouse-Lautreca, Pissarro i Gauguin, z którym zaprzyjaźnił się. Jego styl zmienił się znacząco pod wpływem impresjonizmu, stając się lżejsze i jaśniejsze. Malował liczne autoportrety w tym okresie. W 1888 roku Van Gogh przeprowadził się do Prowansji w południowej Francji, gdzie malował swój słynny cykl "Słoneczniki". Zaprosił Gauguin do niego dołączyć, ale wkrótce zaczęli się kłócić i jednej nocy, Van Gogh zagroził Gauguina brzytwą. Głęboko wyrzuty sumienia potem odciąć część jego własnego ucha. Był to pierwszy poważny znak problemy ze zdrowiem psychicznym, które nękać Van Gogh na resztę jego życia. Przebywał w szpitalach psychiatrycznych i zamachnął między okresami bezwładności, depresji i bardzo koncentruje się działalność artystyczną, jego praca odzwierciedla intensywne kolory i mocne światło na okolicę wokół niego. W dniu 27 lipca 1890, ponownie cierpi na depresję, Van Gogh strzelił do siebie. Zmarł dwa dni później.