Rola państwa w gospodarce rynkowej. tak aby było na 2 strony A5 normalnym w miare pismem przynajmniej na półtory.

ROLA PAŃSTWA W NOWOCZESNEJ GOSPODARCE RYNKOWEJ     Polityka gospodarcza – jest to świadome oddziaływanie władz państwowych na gospodarkę narodową- na jej dynamikę i strukturę, na stosunki ekonomiczne w państwie oraz jego relacje gospodarcze z zagranicą.   Polityka gospodarcza – jest praktycznym zastosowaniem praw ujawnionych przez teorię ekonomii dla osiągnięcia za pomocą metod racjonalnego gospodarowania, celów określonych przez państwo.     Podmiot realizujący politykę gospodarczą – władza państwa.   Władza państwa – struktura administracyjna dysponująca władzą: ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, centralne oraz lokalne instytucje i urzędy publiczne, których działalność związana jest z funkcjonowaniem danego systemu społeczno-gospodarczego (w wąskim rozumieniu – rząd).     Przedmiot oddziaływania – gospodarka narodowa.   Gospodarkę narodową określamy często mianem wielkiego systemu społecznego, chcąc przez to podkreślić, że jest ona pewną całością, składającą się z wielu sprzężonych ze sobą elementów służących wspólnemu celowi zaspakajaniu potrzeb ludzkich, przez produkcję dóbr i usług oraz podział między członków społeczeństwa.   O poziomie zaspakajania potrzeb narodu rozstrzyga przede wszystkim stan gospodarki kraju.   O stanie gospodarki decydują: - potencjalne możliwości produkcyjne gospodarki, będące funkcją zasobów naturalnych , majątkowych i potencjalnych zasobów pracy   P = f(N, M, L)   w krótkim okresie potencjał ten traktujemy jako zmienne niezależne, w długim okresie pożądane jest oddziaływanie na wzrost zasobów, a przez to na powiększenie potencjału ekonomicznego kraju - wielkość faktycznej działalności gospodarczej – syntetyczną miarą rozmiarów produkcji jest produkt narodowy brutt PNB (GNP – Gross National Produkt)   Cele polityki gospodarczej: 1)   krótkookresowe: - przeciwdziałanie bezrobociu - walka z inflacją - zapobieganie bieżącym wahaniom koniunktury - równowaga bilansu płatniczego 2) długookresowe: - regulowanie długookresowej stopy wzrostu gospodarczego - przemiany strukturalne gospodarki - oddziaływanie na kierunki postępu naukowo-technicznego - ochrona środowiska.   Cele konkurencyjne – realizacja jednego z wyznaczonych celów wchodzących w skład określonego zespołu wyklucza lub utrudnia osiągnięcie innego (np. magiczny kwadrat), wynika m. in. zasobów oraz braku wypracowanych metod realizacji celów: - inflacja i bezrobocie - wzrost gospodarczy a walka z inflacją - wzrost gospodarczy a ograniczenie bezrobocia - wzrost gospodarczy a redystrybucja dochodów - redystrybucja dochodów a bezrobocie - redystrybucja dochodów a inflacja.   Cele komplementarne np. popieranie rozwoju drobnej przedsiębiorczości i walka z bezrobociem.   Cele ekonomiczne: 1)   pomnażanie bogactw kraju - efektywne wykorzystanie zasobów, wzrost gospodarczy - przemiany strukturalne - wzrost przedsiębiorstw - równowaga gospodarcza - wzrost udziału w międzynarodowym podziale pracy     2) powiększenie dobrobytu.   Cele społeczne: - sprawiedliwy podział dochodu - gwarancje zatrudnienia - wyrównane szanse awansu - dostęp do dóbr kulturalnych i oświaty - zapewnienie ochrony zdrowia - zabezpieczenie społeczne.