Abracham należał do dziewiątego pokolenia po Noem, mieszkał w krainie Charan z żoną Sarą oraz Lotem, synem brata zmarłego.Abracham bardzo cierpiał z tego powodu że nie mieli potomstwa i że będzie ostatnim przedstawicielem jego rodu.Tak rozmyślając w nocy usłyszał głos Boga.Bóg każe mu opuscić ziemię,i powie mu w którym kraju stanie się ojcem wielkiego narodu.Udał się z żoną śarą , Lotem i dobytkiem w poszukiwaniu Ziemi Obiecanej.Zostawił bratanka na bójnej równinie, a on poszedł dalej.Tego samego dnia Bóg przemówił do niego drugi raz by tu został.Postawił namiot pośrodku doliny Hebronu.Mijały lata Abracham dalej zadręczał się że nie miał dzieci ,jednak Bóg mu powiedział że jego potomstwo będzie tak liczne jak gwiazdy na niebie. Abracham jest bardzo serdeczny, trzech wędrowców częstuje wodą i posiłkiem..Jeden z nich oznajmił Abrachamowi że będą miec syna..Abracham ucieszył się z ocalenia Lota który przybył do niego.Gdy tam gdzie się osiedlili powstały dwa miasta Sodoma i Gomora, ale Bóg nie mógł patrzec na grzechy mieszkańców.Więc ocalił tylko ludzi z rodu Abrachama. Urodził się Abrachamowi Izaak-gdy wyrósł często opowiadał mu historię przodków.Opowiadał mu o Bogu który stworzył caly swiat.Następnie dostał polecenie od Boga by przybył do kraju Moria i zlożył w ofierze swego syna na górze..Na szczycie góry zbudował oltarz z kamieni , sznurem ręce i nogi Izaaka powiązał i położył na stosie.I tu Bóg do niego przemowił.Za to że go umiłował i swego jedynego syna chciał dać na ofiarę, będzie mu błogosławił.Obiecał mu że jego potomstwo rozmnozy się i pokona nieprzyjaciół.
