Ariadna, ocknąwszy się na wyspie Naksos z początku nie zdawała sobie sprawy, gdzie jest i, dlaczego tu jest. Nie rozumiała, gdzie podział się jej ukochany Tezeusz... Dlaczego go z nią nie ma? Czy może to on ma coś wspólnego z tym, że znalazła się na nieznanej jej wyspie? Po ok. 15 minutach zastanawiania się wstała, rozejrzała się dookoła i nagle... poczuła głód. Nie szukając długo znalazła drzewa owocowe- bananowce, drzewa z orzechami włoskimi, z kiwi i z kokosami. Zerwała te, które wisiały najbliżej ziemi i poczęła je jeść. Gdy była już syta znowu wstała. Po wielu godzinach w samotności zrozumiała, że musi wziąć sprawy w swoje ręce. Wybudowała sobie prowizoryczny schron, nazbierała owoców- w skrócie, starała się za wszelką cenę przetrwać. by w końcu uciec z wyspy i zemścić się na Tezeuszu za to, że ją porzucił bez przyczyny. Na szczęście po kilku dniach Ariadnę na wyspie Naksos odnalazł Dionizos, który zabrał ją ze sobą.
