Rośliny występujące w zbiornikach tworzą strefy. Jest to związane z ich przystosowaniem do różnych warunków życia. Dla roślin bardzo ważne jest światło (tylko w jego obecności mogą wytwarzać pokarm), czyli nasłonecznienie. Właśnie z tego powodu rośliny nie występują w strefie przydennej w głębokich jeziorach, gdzie promienie słoneczne wcale nie docierają. rośliny wynurzone tatarak zwyczajny, pałka wodna, trzcina pospolita. łodygi puste lub osadzone w podłożu w postaci kłącza, liście sztywne i wydłużone rośliny o liściach pływających grążel żółty, grzybień biały, rzęsa wodna, żabiściek pływający, strzałka wodna, jaskier wodny liście duże, okrągłe lub owalne, pływające po powierzchni wody, łodygi pod wodą długie, giętkie i miękkie, kwiaty na wodzie lub na pędach pod wodą, nasiona są roznoszone przez wodę rośliny zanurzone. wywłócznik okółkowy, moczarka kanadyjska, rogatek sztywny, rdestnica, mech wodny. bardzo często nie mają korzeni, łodygi giętkie, liście drobne i postrzępione
Np. rośliny wód stojących lub wolno płynących (w tym też niektórych źródeł) utraciło system korzeniowy, lub korzenie pełnią funkcje liści gdyż zawierają chlorofil. Kłącza i rozłogi wielu roślin wodnych są doskonale rozwinięte, służą do gromadzenia materiałów zapasowych i do przytwierdzania do podłoża.Wodne rośliny powiększają powierzchnię chłonna swojego ciała: rośliny zanurzone mają cienkie, nitkowate liście; mogą być małe liście lecz w dużej ilości, lub długie taśmowate. Niektóre rośliny maja liście pływające – maja one aparaty szparkowe w górnej skórce oraz często są błyszczące i skórzaste. Pędy zanurzone w wodzie są wiotkie, elastyczne. Związane jest to z budową anatomiczną: elementy tkanki wzmacniającej, mechanicznej zgromadzone są w środku pędu,a w liściach wzdłuż środka blaszki. Takie rozmieszczenie czyni roślinę elastyczną, zabezpiecza przed zerwaniem nawet przy dużych prądach. Liście całkowicie zanurzone ze względu na sposób pobierania soli mineralnych i przeprowadzania procesu fotosyntezy zbudowane są z cienkościennych komórek pozbawionych nabłonka, komórki miękiszowe są jednakowe, słabo wykształcone tkanki przewodzące. Cechą charakterystyczną gatunków wodnych jest rozwój przestrzeni międzykomórkowych we wszystkich częściach rośliny: liściach, łodygach, korzeniach. Zapewnia to lekkość narządów i ich unoszenie się na wodzie. Rośliny te maja zdolność regulowania ilości gazów znajdujących się w przestrzeniach międzykomórkowych, co umożliwia opadanie lub podnoszenie się roślin w wodzie.Rośliny zanurzone wytwarzają kwiaty zapylane za pośrednictwem wody.