referat rzeź Pragi lup powstanie Kościuszkowskie 1 strona Potrzebuje na dzisiaj

Tadeusz Kościuszko urodził się 4 lutego 1746 roku w Mereczowszczyźnie na Polesiu, w rodzinie średnioszlacheckiej. Kształcił się najpierw w domu, a następnie został wysłany w 1755 roku do kolegium pijarów w Lubieszowie, którego jednak nie ukończył z powodu trudności finansowych po śmierci ojca w 1758 roku. Następnie przebywał w swoim domu rodzinnym w latach 1760-1765, a od 1765 roku kształcił się przez rok w Szkole Rycerskiej. W 1766 został tam zaangażowany do służby jako wicebrygadier w randze chorążego. W 1768 otrzymał stopień kapitana. Po śmierci matki, dzięki protekcji księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego, wyruszył jako stypendysta królewski do Paryża, początkowo studiował w Akademii Malarstwa i Rzeźby, a następnie uczył się sztuki fortyfikacji. Do kraju powrócił w 1774 roku, ale kłopoty rodzinne i nieszczęśliwa miłość do Ludwiki Sosnowskiej skłoniły go do ponownego wyjazdu. Przez Saksonię i Paryż trafił w 1776 do Filadelfii. Karierę w Ameryce zaczął od funkcji inżyniera wojskowego w randze pułkownika. Odznaczył się przy oblężeniu Saratogi (1777) i obwarowaniu West Point (1778 - 1780). W 1780 roku Kościuszko został głównym inżynierem armii południowej, a w 1783 generałem brygady. Otrzymał też honorowe obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. W 1784 powrócił do kraju i osiadł w rodzinnych Siechnowiczach. W 1789 roku podjął służbę wojskową, uzyskując dzięki protekcji swej dawnej miłości, Ludwiki z Sosnowskich Lubomirskiej, stopień generała-majora. Odznaczył się w bitwie z Rosjanami pod Zieleńcami oraz (jako samodzielny dowódca) pod Dubienką w 1792 roku. Przygotowania do powstania Drugi rozbiór Polski doprowadził w okrojonym państwie polskim do wielkiego kryzysu nie tylko społecznego i politycznego, ale także gospodarczego. Z tej przyczyny, jak i pod wpływem rewolucyjnych wystąpień francuskich i zaburzeń śląskich w 1793 roku atmosfera polityczna i społeczna w Warszawie zaczęła się zaogniać. Na tę sytuacje nakładało się wielkie niezadowolenie chłopów i mieszczan, szczególnie po obaleniu postanowień konstytucji majowej. Po przystąpieniu króla Stanisława Augusta do konfederacji targowickiej Tadeusz Kościuszko opuścił wojsko i udał się do Galicji, a następnie do Francji. Od stycznia 1793 roku bezskutecznie zabiegał w rewolucyjnej Francji, której był honorowym obywatelem, o pomoc dla planowanego powstania. Nie zyskując zbyt wielkiej pomocy od rządu rewolucyjnego, który jedynie obiecywał poparcie nie chcąc zbytnio zrazić do siebie Rosji i Prus. W tych warunkach Kościuszko postanowił szukać poparcia w masach ludowych kraju. W 1793 roku Rzeczpospolita została oddana w ręce rosyjskich jurgieltników, takich jak hetman wielki koronny Piotr Ożarowski hetman wielki litewski Szymon Kossakowski i marszałek Rady Nieustającej Józef Ankwicz. W całej Rzeczpospolitej trwała akcja ?obywatelskiego nieposłuszeństwa?.