,,Makbet,, Szekspira jako dramat natury ludzkiej. Rozwiń temat o podany utwór.

,,Makbet,, Szekspira jako dramat natury ludzkiej. Rozwiń temat o podany utwór.
Odpowiedź

„Makbet”Szekspira,to dramat o słabości natury  ludzkiej i magii władzy.Jego bohaterem jest człowiek,borykający się z wyrzutami  sumienia i opętany żądzą władzy.Makbet,był ambitnym szkockim szlachcicem,żądnym  zaszczytów,który chciał w swoim życiu dużo zrobić.Do przyspieszenia biegu  wydarzeń,skłoniła go przepowiednia wiedźm,które wywróżyły mu,że będzie  królem.Upojony chęcią władzy,postanowił w myślach targnąć na życie swego  króla.Zbrodnicze plany,jakie tkwiły w jego głowie,podsycała i umacniała jego żona,która chciała,by przepowiednia się spełniła.W złym świetle stawiało to  Makbeta,mimo iż nikt prócz Lady Makbet o tym nie wiedział.Był dobrym rycerzem  króla,lecz zrobił rzecz okropną.Po zbrodni,jakiej się dopuścił,nie był już tym  samym człowiekiem co kiedyś.Jedna zbrodnia pociągnęła za sobą następną.Z obawy  przed ujawnieniem prawdy o zabiciu władcy,Makbet zabijał innych ludzi,a jego życie stało się niekończącym się łańcuchem zła.Robił wszystko,żeby być u  władzy.Początkowo zbrodnia była dla niego czymś niemożliwym do popełnienia,lecz  im więcej o tym myślał,tym bardziej oswajał się z tym.Z normalnego człowieka  przerodził się w tyrana i zbrodniarza,znienawidzonego przez lud,który źle o nim  myślał i mówił.Po wydaniu przez Makbeta rozkazu zabicia innych osób,które były  dla niego przeszkodą,jego sumienie już nie daje się uspokoić.Miewa  halucynacje,prześladują go zjawy zamordowanych ludzi,słyszy tajemnicze  głosy,które obwieszczają mu jego zgubę.Lady Makbet,również nie jest sobą,usiłuje  zmyć krew ze swych rąk,którymi popełniła zbrodnię,pomagając swemu mężowi.Być może,wpływ na życie bohatera miały wróżby trzech wiedźm,dzięki którym dowiedział się,że zostanie królem,lecz nie mógł tak od razu przewidzieć, w jakich  okolicznościach to nastąpi.To,że się poddał pokusom,świadczy o jego  słabości,braku przewidywania konsekwencji swych czynów, a także o tym,że nie był człowiekiem cierpliwym.Jednym słowem,był zaślepiony chęcią władzy.Na podstawie  zachowań bohaterów,można zaobserwować,jak chęć bycia władcą,może przemienić osobowość i wpłynąć na zmianę postępowania człowieka.Każde zło,wyrządzone innym  ludziom,powraca po pewnym czasie i godzi w tego,który wyprowadził je na świat.Makbeta spotkała zasłużona kara,został zabity przez Makdufa,który wrócił z  wygnania i stanął na czele wojsk,aby pomścić śmierć wszystkich ofiar bohatera. W sumie,Makbet mógł się przyznać do popełnionych przez siebie zbrodni i w pewien  sposób oczyścić sumienie,lecz bał się gniewu ludu i na pewno śmierci,gdyż nikt  by mu tego nie wybaczył.Jego pierwsza zbrodnia,to tak,jak nieświadome  zaprzedanie duszy diabłu.Makbet oddal to,co miał w sobie najlepszego,a w zamian  dostał władzę,z której jednak nie potrafił się cieszyć,mimo iż przy planowaniu  zabicia króla nie myślał o konsekwencjach,lecz obawiał się niepowodzenia  planu.Makbet sam uczynił się krolem,był typowym tyranem,popierającym monarchię absolutną,nie liczył się ze swym ludem,którego został władcą.W jego życiu,tak  jak i w życiu każdego innego człowieka,była wyznaczona granica,której  przekroczenie,powodowało upadek na dno moralności.Życie Makbeta,może być lekcją dla sprawujących władzę,gdyż społeczeństwo zawsze pragnie mieć władcę sprawiedliwego,miłującego ludzi i żyjącego według pewnych zasad moralnych.Gdy  władca jest złym władcą,to i państwo może takie się stać.Makbet i jego żona,bardzo się kochali,lecz po dokonanej zbrodni ich małżeństwo legło w  gruzach.Świadomość winy Lady Makbet,doprowadziła ją do samobójczej śmierci.Jej  mąż nie przejął się jej odejściem,być może dlatego,że śmierć była dla niego  czymś,co towarzyszyło mu od pewnego czasu,a może dlatego,że przejmował się wyłącznie swoim losem.Jak wynika z utworu Szekspira,chęć władzy niszczy  ludzi,nawet tych,którzy myślą,że nic złego nie może im się stać.Zbrodnia Makbeta  zniszczyła także miłość dwojga ludzi.W rezultacie nic nie osiągnęli zabijając  króla,żyli w ciągłym strachu,że wszystko się wyda.Ich wyrzuty sumienia nie  dawały im spokoju,nie potrafili żyć,tak jak kiedyś i cieszyćsię tym życiem.Nie  warto robić nic na siłę,bo każdy z nas jest stworzony do różnych rzeczy.

Dodaj swoją odpowiedź