Napisz życiorys Św.Pawła .. Pomóżcie , muszę go napisać na ok 2 strony

Święty Paweł urodził się w Tarsie w Cylicji. Jego właściwe imię to Szaweł. Wedle ówczesnego zwyczaju, miał jeszcze drugie imię Paweł, które później kiedy został apostołem używał wyłącznie. Urodził się prawdopodobnie między 1 a 10 rokiem po Chrystusie. Z domu rodzicielskiego wyniósł wychowanie głęboko religijne. Widomo, że studiował prawo, zgłębiał nauki proroków i historię swego ludu. Już w tamtym okresie widać było jego religijny zapał. Zwyczajem faryzejskim wyuczył się rzemiosła i był tkaczem, także jako apostoł zarabiał ręczną pracą na życie. Nawrócenie św. Pawła nastąpiło około 34 roku. Wraz ze swoimi towarzyszami zmierzał niczego nie przeczuwając do Damaszku, gdy nagle niebo rozświetlił oślepiający błysk, który powalił go na ziemię. Szaweł usłyszał wtedy: - Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz? Leżąc na ziemi spojrzał w górę i ujrzał Chrystusa. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy nic nie widział. W Damaszku przez trzy noce i trzy dni w samotności, mroku pościł i medytował. Ananiasz otrzymał od Boga polecenie otworzenia oczy Szawłowi. Od razu po nawróceniu rozpoczął działalność apostolską. Mówił do ludzi: - Ten jest Mesjaszem.  To dało początek zawziętej walce między Apostołem i Żydami. W końcu Żydzi chcieli go zgładzić. Na wieść o tym św. Paweł uciekł. Ciągle nauczał o Jezusie. Z Antiochii podejmuje się pierwszej podróży misyjnej. Po powrocie zostaje wysłany do Jerozolimy, gdzie odbył się Sobór Apostolski. Paweł odwiedził ponownie kościoły w Derbe i w Listrze. W nocy w Filippi Macedońskiej miało miejsce trzęsienie ziemi, które zniszczyło więzienie. Święty Paweł nawrócił nawrócił strażnika i został uwolniony. W Koryncie napisał pierwszy list do Tesaloniczan. Apostoł rozpoczął swą trzecią podróż misyjną od Efezu. Tymczasem Żydzi z Azji uwięzili Pawła za świątynią. Został uratowany przez Rzymian. Pozostał w Rzymie przez dwa dalsze lata w więzieniu czekając na rozpraweę sądową. W więzieniu Apostoł kontynuował pisanie listów. Po dwóch latach został zwolniony z więzienia i udał się do Hiszpanii, a potem znów na wschód. Nie wrócił już do Rzymu. Jego śmierć męczeńska przez ścięcie nastąpiła w 67 roku. Jak bd pisała duże odstępy to może dwie strony będą . 

Św. Paweł urodził się ok. 8 roku po Chrystusie w Tarsie i pochodził z rodu Beniamina. Z tego rodu wywodził się też pierwszy król Izraela: Saul. Jego rodzina posiadała obywatelstwo rzymskie. W wieku ok. 20 lat zaczął pobierać nauki od Gamaliela, pogłębiał wiedzę rabinistyczną i skrypturystyczną. Szaweł, bo to było jego pierwsze imię, nie znał Jezusa, przynajmniej nic o tym nie wiadomo. Znał natomiast chrześcijan, których uważał za odstępców od wiary mojżeszowej. Z tego powodu uważał ich za zdrajców swojego narodu i serdecznie nienawidził. Brał udział w kamienowaniu św. Szczepana, w tym sensie, że pilnował szat oprawców. Szaweł nie mógł jeszcze aktywnie dokonywać egzekucji, gdyż nie miał jeszcze 30 lat. Kiedy stał się pełnoletni, zdobył listy polecające do gmin żydowskich w Damaszku, aby tam móc w zgodzie z prawem odnaleźć chrześcijan i wtrącić ich do wiezienia. Pragnął ich śmierci, a wiedział, że chrześcijanie po ucieczce z Jerozolimy schronili się właśnie w Damaszku. W Jerozolimie prześladowano chrześcijan, a na czele prześladowców stał właśnie Szaweł. Jego imię wśród chrześcijan budziło zrozumiały lęk. Wtedy, gdy już był blisko Damaszku, objawił mu się Chrystus, oślepił go niezmiernym światłem, zrzucił z konia i nawrócił swoją łaską. Przedstawił się Szawłowi, jako Ten, którego on prześladował. Objawił mu prawdę, że to Jezus Chrystus jest obiecanym Mesjaszem i Zbawicielem świata. To spotkanie sprawiło, że Szaweł z zagorzałego wroga chrześcijan stał się gorliwym wyznawcą i od Pana Jezusa otrzymał imię Paweł, by symbolizowało, że wraz z przyjęciem Chrztu Świętego otrzymał nowe życie w Chrystusie. W Dziejach Apostolskich czytamy: "Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jerozolimy mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł. Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle jasność z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos; który mówił: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?» «Kto jesteś, Panie?» powiedział. A On: «Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić»" (Dzieje Apostolskie) Potem Apostoł udał się na 3 lata na pustkowie, gdzie Pan Jezus wtajemniczył go w swoją naukę. Potem wrócił do Jerozolimy, by przedstawić się Apostołom. Po soborze apostolskim, ok r. 49-50, zaczął podróżować po całym świecie. Przemierzył wiele tysięcy dróg lądem czy morzem, i wszędzie, gdzie się pojawiał, zapalał iskrę wiary chrześcijańskiej, zakładał gminy chrześcijańskie. W tych podróżach dotarł do Syrii, Małej Azji, Grecji, Macedonii, Italii i Hiszpanii. Został aresztowany w Jerozolimie w 60 roku po Chrystusie, w więzieniu w Cezarei Palestyńskiej przebywał w latach 60-63 ok. 2 lat i tam też głosił Ewangelię. Przewieziony do Rzymu, jakiś czas przebywał w areszcie domowym. Wypuszczono go z powodu braku winy. Św. Paweł w 67 roku poniósł śmierć męczeńską za Bramą Ostyjską w Aquae Salvinae. Ponieważ był obywatelem rzymskim zginął ścięty mieczem.