Napisz o swoim patronie.Mój to Adrian

Był oficerem wojska cesarskiego w czasach Dioklecjana (284–305), stacjonował w Nikomedii i dowodził żołnierzami pilnującymi więzień. Przejęty cierpieniem prześladowanych chrześcijan, wyznał wiarę w Chrystusa, choć sam nie był nawet ochrzczony. Za nieposłuszeństwo cesarzowi został pozbawiony swego stanowiska i wtrącony do więzienia. Skazanego na śmierć odwiedzała w więzieniu żona Natalia. W jej obecności Adriana przywiązano do kowadła i zabito uderzeniami młota, a następnie spalono na stosie z ciałami innych chrześcijan. Szczątki męczenników zostały pochowane w Argyropolis koło Konstantynopola.

Posiadał głęboką znajomość Pisma Świętego, był biegły w nauce Ojców Kościoła, władał dobrze greką i łaciną. Wyznaczony przez papieża św. Witaliana na stanowisko arcybiskupa Canterbury. Wymówił się od tej godności, uważając się za niegodnego, zaproponował na to miejsce św. Teodora z Tarsu. Papież zgodził się, pod warunkiem że Adrian będzie doradcą Teodora. Wyruszyli do Brytanii w 668 roku. Podczas podróży Adrian został uwięziony przez Ebroina, burmistrza Neustrii we Francji, jako wysłannik wschodniego cesarza. Teodor ruszył w dalszą drogę sam. Po uwolnieniu Adrian dotarł do Brytanii i został mianowany opatem w klasztorze Św. Piotra i Pawła w Canterbury. Pod jego rządami szkoła klasztorna zdobyła sławę przyciągając wielu studentów z zagranicy. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 9 stycznia.