Wypracowanie na temat Wykorzystanie drewna w architekturze krajobrazu

Drewno jest obecnie najpopularniejszym materiałem budowlanym w ogrodzie. Używamy go nie tylko w samych budowlach, ale także w nawierzchniach i ściółce okorowującej nasze rośliny. Dzięki dużej wytrzymałości mechanicznej i łatwej obróbce wykonujemy z drewna: pergole, trejaże, ogrodzenia, altany oraz rzeźby ogrodowe. Niestety, w zależności od gatunku, drewno ulega także paczeniu - nasiąkliwości i zmianie kształtu pod wpływem wilgoci. Można temu zapobiec dzięki odpowiedniemu suszeniu, czyli sezonowaniu drewna oraz jego konserwacji. Estetyka Kolor drewna oraz łatwość barwienia także zależy od gatunku. Ważne jest szczególnie wtedy, gdy chcemy podkreślić charakterystyczny rysunek drewna. Pożądane kolory osiągniemy dobierając gatunki: * Biała barwa drewna - jodła, świerk, grab, klon; ** Czerwone drewno - wiśnia, modrzew; *** Zielone drewno - robinia akacjowa; **** Barwa żółta drewna - sosna, czy brzoza. Historia W architekturze krajobrazu elementy drewniane mają szerokie zastosowanie przy różnego rodzaju budowli, jednak już w konkretnych stylach nie są tak powszechne. Pomijając epoki starożytności, średniowiecza i wczesnego renesansu, gdy materiał ten był bardzo powszechny, a u niższych warstw społecznych właściwie jedyny dostępny, elementy drewniane występowały głownie jako pojemniki na rośliny, ogrodzenia i wykończenie budowli. Szczególnie miało to miejsce przy wiejskich założeniach ogrodowych i stylizowanych parkach krajobrazowych. Dopiero wiek XIX i nurty naturalistyczne spowodowały, iż drewno stało się jednym z najbardziej pożądanych elementów ogrodowych. Idealnie wpisuje się w japońską, stylizowaną zieleń oraz pozornie chaotyczny układ barw ogrodu wiejskiego. Także w naszych współczesnych ogrodach domowych pasuje do otoczenia, jeśli tylko połączymy go z odpowiednimi elementami.