WPŁYW WSPÓŁCZESNYCH MIGRACJI NA SYTUACJE GOSPODARCZĄ I SPOŁECZNĄ POLSKI. (WEŹ POD UWAGĘ SIEROCTWO EMIGRACYJNE ITP ITD) Z dniem 1 maja 2004 r. Polska stała się pełnoprawnym członkiem Uni Europejskiej. Ta data zapoczątkowała falę nowej emigracji Polaków do krajów unijnych. To od tej daty, stopniowo, otwierają się dla nas rynki pracy pozostałych 24 członków Unii. Po pierwsze możliwości znalezienia pracy za granicą oraz różnice w zarobkach są kolosalne. Oczywiście, wyjeżdżając za granicę musimy się liczyć z tym, że często zdobędziemy pracę poniżej naszych kwalifikacji. Jednak większość osób wyjeżdżających to ludzie młodzi, podejmujący dopiero pierwsze zatrudnienie. Ścieżka rozwoju zawodowego i awanse są więc dopiero przed nimi. Po drugie bezcenne może okazać się zdobycie edukacji, doświadczenia zawodowego, jak i życiowego. Niestety wyjazdy "za pracą" niosą daleko idące konsekwencje. Polacy wykorzystują możliwość zatrudnienia za granicą, co prowadzi do obaw o krajowy rynek pracy. Ponieważ na wyjazd decydują sie głównie ludzie młodzi, społeczeństwo w naszym kraju się starzeje, a obywateli osiągających wiek emerytalny system społeczny nie jest w stanie miarodajnie wspierać. Powstaje również deficyt na wykwalifikowaną kadrę pracowniczą, gdyż za granicą bardziej docenia się wszechstronnych fachowców. Pogarsza to ogólną sytuacje gospodarczą Polski, gdyż pozostają w kraju ludzie starzy, chorzy, niewykształceni, mało przedsiębiorczy i niezdolni do pracy. Bardzo istotnym aspektem społecznym emigracji jest rozpad rodzin. Najczęstrzym powodem takiej sytuacji jest wyjazd tylko jednego z członków rodziny. Długotrwałe przebywanie w innym środowisku, wśród nowych znajomych mających podobne problemy, powoduje zanik relacji z najbliższymi pozostającymi w kraju i nierozumiejącymi realiów i "trudów" życia na Zachodzie. Bolesnym jest to, że mimowolnymi ofiarami takich sytuacji stają się dzieci. Porzucone przez jedno lub oboje rodziców, wychowywane przez dziadków, ciotki lub znajomych w życiu dorosłym mogą zmagać się z poważnymi problemami emocjonalnymi i syndromem porzucenia. W ten sposób sieroctwo emigracyjne tworzy dalekosiężne i perspektywiczne patologie. Znaczące jest także to, że w przypadku emigracji ludzi młodych, w Polsce znacznie pogłębia się niż demograficzny, ponieważ aklimatyzując się za granicą, zakładają tam rodziny, a co za tym idzie spada przyrost naturalny w naszym kraju. Z drugiej zaś strony poznawanie nowych ludzi, kultur, języków i zwyczajów poszerza horyzonty i daje możliwość samorealizacji, a niezależność finansowa pozwala na dobrobyt i spełnianie marzeń. Dla znacznej poprawy warunków w Polsce są dwa główne rozwiązania. Znaczny wzrost imigracji i tworzenie wielokulturowego państwa na wzór np. Wielkiej Brytanii, bądź systematyczny powrót polskich obywateli, bogatszych i lepiej wykształconych. Powrót z emigracji nie musi oznaczać słabosci czy być powodem do wstydu, ale może być szansą na ogólne polepszenie gospodarki, a także stworzenie idealnych warunków bytowych w Ojczyźnie. Inwestowanie zarobionych pieniędzy, powrót z nowonarodzonymi dziećmi, wyższe kwalifikacje, znajomość języków obcych i pozytywne nastawienie stworzyłyby podstawę dobrze prosperującego państwa.
