Oko i ucho
OKO: 1.Podział receptorów z uwagi na rodzaj odbieranych bodźców:mechanoreceptory, fotoreceptory,termoreceptory,chemoreceptory; 2.Oko jest narządem wzroku i składa się z aparatu ruchowego (4mięśnie proste i 2skośne), aparatu ochronnego(powieki,rzęsy,spojówki,gróczoły łzowe,łzy) i właściwego oka znajdującego się w oczodole czaszki. 3.Budowa oka: a)rogówka-przezroczysta błona chroniąca oko z przodu; b)komora przednia oka; c)źrenica-może się zwężać bądź rozszerzać pod wpływem światła lub leku; d)tęczówka-zawiera barwniki i przysłania źrenice; e)soczewka-skupia promienie światła i umożliwia akomodację oka; f)ciało szkliste oka-wypełnia wnętrze gałki ocznej; g)siatkówka-warstwa światło czuła,zawiera fotoreceptory:pręciki i czopki. Plamka żółta-miejsce ostrego widzenia. Plamka ślepa-zero widzenia gdyż tam odchodzi nerw wzrokowy; h)naczyniówka-zawiera naczynia krwionośne,odżywia i natlenia oko; i)twardówka-wyściela kostny oczodół czaszki; 4.Wady wzroku:krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm(nierównomierna krzywizna soczewki lub rogówki); daltonizm(ślepota na barwy); kurza ślepota; 5.Obraz odbierany przez oko jest: rzeczywisty,pomniejszony,odwrócony;
UCHO: 1.Ucho jest narządem słuchu połączonym z narządem równowagi. Przystosowane jest do odbioru fal dźwiękowych oraz przekazywania ich do kory mózgowej, gdzie są przetwarzane.2.Budowa Ucha: A) ucho zewnętrzne-małżowina uszna i kanał słuchowy zakończony błoną bębenkową; B)ucho środkowe-w jamie ucha środk.są trzy kosteczki słuchowe:młoteczek,kowadełko i strzemiączko-przenoszą drgania i wzmacniają je30 krotnie.Trąbka Eustachiusza (słuchowe) łączy ucho środkowe z gardłem by wyrównać ciśnienie w jamie ucha środkowego;C)ucho wewnętrzne-znajduje się w koście skroniowej czaszki i składa się z takich narządów jak: *okienko owalne-prowadzi do wnętrza ślimaka gdzie znajdują się rzęski i kom.słuchowe połączone z nerwem słuchowym biegnącym do mózgu. W ślimaku jest właściwy narząd słuchowy-Cortiego; **przedsionek i trzy kanały półkoliste tworzą błędnik błoniasty, który jest narządem równowagi. Wypełnia go płyn a w nim znajdują się kamyczki z CaCO3 – tzw.otolity,uciskają rzęski błędnika, informacja idzie do mózgu i ciało wraca do stanu równowagi;
1.Fizjologia słyszenia:Fale dźwiękowe uderzają w błonę bębenkową wprowadzając ją w drgania. Te drgania są wzmacniane i przekazywane przy pomocy 3 kosteczek słuchowych na błonę okienka owalnego.Z kolei wibracje tej błony wzbudzają w perylimfie kanałów przedsionkowego i bębenkowego fale ciśnienia przenoszone do endolimfy. To mechanicznie pobudza receptory narządu Cortiego. Zapoczątkowane impulsy są przewodzone przez nerw słuchowy do pól słuchowych kory mózgowej i wywołują wrażenie słyszenia. Dźwięk odczuwany przez ucho człowieka ma trzy właściwości:wysokość,głośność oraz brzmienie.2.Narząd równowagi: Znajduje się w uchu wewnętrznym. Tworzą ten narząd: woreczek, łagiewka i kanały półkoliste. W łagiewce i woreczku znajdują się receptory zaopatrzone w rzęski, a wnętrze wypełnione jest żelowatą substancją nazywaną endolimfą. W endolimfie pływają drobne “kamyki” utworzone z węglanu wapnia i białek, nazywane otolitami. Natomiast kanały półkoliste są “rurami” wypełnionymi endolimfą. Jeden koniec każdego kanału rozszerza się w tzw. bańkę, w której znajdują się orzęsione receptory, wrażliwe na zmiany endolimfy. Każdy kanał półkolisty jest prostopadły (w przybliżeniu) do obu pozostałych. Ruch głowy powoduje w jednym lub kilku kanałach ruch endolimfy. Nawet najmniejsza zmiana pozycji głowy lub ciała powoduje przesunięcie otolitów, które drażniąc włoski receptorów zapoczątkowują powstanie impulsu przewodzonego do mózgu. W następstwie wywołuje to odruchy skierowane na przywrócenie właściwej pozycji ciała