Jak rozpoznać niemieckie przypadki? Teoretycznie zawsze można… spytać. Nominativ (mianownik) kto? co? Genitiv (dopełniacz) czyj? (kogo? czego?) Dativ(celownik) komu? czemu?, ale także: kiedy? gdzie? Akkusativ(biernik) kogo? co?, ale także: dokąd? Znajomość powyższych pytań jest więc bardzo ważna i pomocna, ale jeszcze ważniejsza jest świadomość, że w praktyce same podstawowe pytania czasami nie są wystarczające. Warto wiedzieć, że władzę nad przypadkami sprawują przyimki (np. z, do, na, bez, u, w, od, po, itd.) Obecność określonego przyimka to dla nas informacja o tym, z jakim przypadkiem mamy do czynienia. np. przyimek “mit” (z) zawsze łączy się z Dativ. der Hund (pies) kto? co? (Nominativ) mit demHund (z psem) przyimek “mit” wymusza Dativ Tabelka 1a, kliknij Przyimek “zu“ również łączy się z Dativ. Chodź do mnie. Komm zu mir. “mir” to Dativ od “ich” –> Tabelka 4a, kliknij Akkusativ także ma swoje ulubione przyimki, np.”für” (dla) . Spiele für den Hund (Gry/zabawy dla psa) przyimek “für” wymusza Akkusativ Czasami określone zwroty np. “es gibt‘ (jest, są, znajduje się) +Akk. lub czasowniki, np. lassen (zostawić/pozwolić) + Akk., także mają dość siły, aby wymusić jakiś przypadek.
