Ludność na obszarze Polski rozmieszczona jest nierównomiernie. Obszar trzech dawnych województw: katowickiego, warszawskiego, i krakowskiego, obejmujący łącznie tylko 4% powierzchni Polski zamieszkuje aż 20% ludności. Tak duże dysproporcje w rozmieszczeniu ludności warunkuje wiele czynników natury przyrodniczej, historycznej i społeczno-gospodarczej. Wyższym wskaźnikom zaludnienia towarzyszy zwiększona liczba miast a także rozdrobnienie agrarne. Ludność koncentruje się głównie w aglomeracjach miejskich oraz na obszarach skupiających pozarolnicze miejsca pracy. Prawie 62% ludności Polski mieszka w miastach. Na zmniejszenie zaludnienia w dużym stopniu wpływają takie czynniki przyrodnicze jak duża lesistość obszaru, duża liczba jezior, terenów górzystych niekorzystnych z punktu widzenia osadnictwa, a także znaczny odsetek obszarów rolniczych charakteryzujących się sporym udziałem stosunkowo dużych gospodarstw rolnych.
